Στην Περιφέρεια Ηπείρου, έχει προκληθεί ένα έντονο πολιτικό – προεκλογικό ενδιαφέρον που αντιλαμβάνομαι, πως διαπερνά το σύνολο του πολιτικού φάσματος.
Ακόμα και στην… ατάραχη πλευρά της Συριζαίικης Αριστεράς, έμαθα πως έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα συναντήσεων ανά την Ήπειρο, μεταξύ των μελών της παράταξης, με αντικείμενο τη συζήτηση για τα τεκταινόμενα και την πιθανή διεύρυνση της παράταξης…
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνεται στην Ήπειρο
Στην Περιφέρεια Ηπείρου, έχει προκληθεί ένα έντονο πολιτικό – προεκλογικό ενδιαφέρον που αντιλαμβάνομαι, πως διαπερνά το σύνολο του πολιτικού φάσματος.
Ακόμα και στην… ατάραχη πλευρά της Συριζαίικης Αριστεράς, έμαθα πως έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα συναντήσεων ανά την Ήπειρο, μεταξύ των μελών της παράταξης, με αντικείμενο τη συζήτηση για τα τεκταινόμενα και την πιθανή διεύρυνση της παράταξης…
Το τελευταίο, φαντάζομαι, το λένε στα σοβαρά τα δυο-τρία μέλη της παράταξης αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι το πιστεύουν κιόλας, γιατί μου έλεγε κάποιος πως «αυτοί επιμένουν να κάνουν συναντήσεις, μήπως κάποια στιγμή μαζευτούν πάνω από 10 και αποφασίσουν να πάνε αυτόνομα…»… Τστστστσ… Κακιούλες…
Αν έλθει ας πούμε, ο αξιοσέβαστος «σύντροφος» Κώστας Μπασιούκας – τον οποίο σαν άνθρωπο υπερεκτιμώ, στην πολιτική όμως, μας χωρίζει άβυσσος, όπως έλεγε κι ο Τέρενς για τη σχέση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ παλιά… – με τη λογική του επικυρίαρχου σε κάθε αριστερό ή κεντροαριστερό αιρετό ή μη, που θέλει να ασχοληθεί με την Περιφέρεια Ηπείρου και του πει «κάτσε από κάτω μας, γιατί είμαστε κυβέρνηση»… η απάντηση, του το λέω εκ των προτέρων, θα είναι ένα μεγαλοπρεπές «όχι».
Για δύο λόγους: αφενός γιατί η εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αποδρομή, οπότε δε μπορεί να κάνεις στη Δύση σου αυτό που έπρεπε μόνος σου να κάνεις, όταν βρισκόσουν στα ντουζένια σου, το 2014… και αφετέρου γιατί η περιφερειακή παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ήπειρο ήταν κραυγαλέα απούσα τρία χρόνια τώρα, με μηδέν (0) αντιπολιτευτικό έργο και κύρια έγνοια την υπεράσπιση της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν άφησε δηλαδή, καμία παρακαταθήκη σοβαρής αντιπολίτευσης οπότε γιατί να έλθει ο άλλος μαζί σου και να μπει και από κάτω, σύντροφε Κώστα;. Αν τολμήσει ο ΣΥΡΙΖΑ να κατεβάσει παράταξη μόνος του, εφόσον πάει με τη λογική που περιέγραψα για να συσπειρώσει δυνάμεις, το γράφω και θυμηθείτε το, ούτε 5% δε θα πάρει στις εκλογές η «Ανατροπή».
Αν αντίθετα ανοίξουν με ειλικρίνεια το παιχνίδι, δώσουν την προοπτική μιας μεγάλης παράταξης της Αριστεράς – Κεντροαριστεράς και εφαρμόσουν διαδικασίες δημοκρατικής διαβούλευσης και λήψης αποφάσεων, τότε και μόνο τότε θα μπορούσαν να διεκδικήσουν κάτι καλό στην Περιφέρεια Ηπείρου.
Η περίπτωση Καραγιάννη
Μιλώντας για ΣΥΡΙΖΑ και Ήπειρο τέλος, υπάρχει κι ένας παράγοντας που ακούει στο όνομα Γιάννης Καραγιάννης.
Ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ δέχεται κρούσεις για να ηγηθεί ενός ενωτικού ψηφοδελτίου στην Ήπειρο που θα είναι μεν ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν θα έχει την κομματική σημαία υψωμένη. Ο Καραγιάννης μπορεί να εκφράσει ένα μεγάλο κομμάτι της Κεντροαριστεράς στην Ήπειρο και να προσελκύσει σοβαρά στελέχη και από άλλους χώρους πέραν του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2014 αυτός ήταν μειοψηφία απέναντι στις φωνές που προέκριναν την αυτόνομη κάθοδο του ΣΥΡΙΖΑ και υποδείκνυε από τότε ένα αξιολογότατο στέλεχος της παλιάς παράταξης Αργύρη για να ηγηθεί του ενιαίου ψηφοδελτίου. Εις μάτην όμως…
Ο σοβαρός ενδοιασμός του Καραγιάννη για να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση, έχει να κάνει με το επαγγελματικό του μέλλον. Ως άνθρωπος της αγοράς, ελευθεροεπαγγελματίας, δεν είναι σαν τις άλλες περιπτώσεις των συναδέλφων του βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι αν δεν εκλεγούν αύριο, θα επιστρέψουν στη θαλπωρή και… το μισθό του Δημοσίου. Αυτός, όταν πάψει να είναι βουλευτής, θα πρέπει να πάρει το βαλιτσάκι του και να ξαναρχίσει να πουλάει.
Οπότε, αν συνεχίσει να βλέπει την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζει τα πάντα το κόμμα του, ο Καραγιάννης δεν πρόκειται να πει το «ναι» στην προοπτική να κατέβει υποψήφιος Περιφερειάρχης. Και το ενδεχόμενο αυτό συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες, γιατί ΣΥΡΙΖΑ και σοβαρότητα είναι δύο έννοιες σε απόσταση…
Όταν το δημοτικό συμβούλιο ζορίζεται…
Θα έλθω λίγο στο δημοτικό συμβούλιο Ιωαννίνων, για δύο θέματα.
Το πρώτο είναι η αμηχανία με την οποία αντιμετωπίστηκε και ο δεύτερος βιομήχανος από την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, στη συζήτηση για την επιβολή προστίμου στην εταιρεία ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ, λόγω έλλειψης άδειας εμπορίας νερού.
Το είπε κάπως χοντρά ο Δημήτρης ο Τασιούλας αλλά αυτό σκεφτόμουν κι εγώ ακούγοντας τη συζήτηση από το δημοτικό ραδιόφωνο. Η πλειοψηφία έδινε την εντύπωση του στυλ «συγγνώμη που σας ταλαιπωρούμε κ. βιομήχανε αλλά ο νόμος…». Επειδή το θέμα το εξαντλήσαμε κατά την αντίστοιχη συζήτηση για το «ΒΙΚΟ» πριν έξι μήνες, η δημοτική αρχή ένοιωσε άνετα να «αδειαστεί» για δεύτερη φορά και να γίνει προχθές, μια ακόμα συζήτηση παραλογισμού που λέει «δεν έχεις άδεια, πρέπει να σου βάλουμε πρόστιμο αλλά δε στο βάζουμε…».
Κι ακούσαμε τον εκπρόσωπο της εταιρείας να αναφέρεται διεξοδικά στο ιστορικό της, χωρίς να είναι υποχρεωμένο το σώμα – εδώ φίλε πρόεδρε, διακόπτεις νωρίς τον φιλοξενούμενο ομιλητή και του λες του ανθρώπου να μπει στην ουσία κι αυτό άργησες πολύ να το κάνεις…
Κι έδωσε την εντύπωση κι ο Δήμαρχος πως αγχώνονταν για να μην πέσει κάτω καμιά κακιά κουβέντα για τη βιομηχανία και διέκοπτε συνεχώς ή απαντούσε χωρίς να παίρνει το λόγο από το προεδρείο. Δεύτερο φάουλ του φίλου προέδρου…
Η μείζων αντιπολίτευση από την άλλη, η μισή τουλάχιστον, άλλα ψήφισε για το «ΒΙΚΟ», άλλα για το «ΖΑΓΟΡΙ»…
Συμπέρασμα: γιατί ζορίζεστε αγόρια μου, αφού δεν το μπορείτε;
Κι ήλθε καπάκι ο Τασιούλας και τους έδωσε τη χαριστική βολή, την ώρα που αποφασίζονταν να μη μπει το πρόστιμο του 1,5 εκατ. ευρώ: θυμήθηκε ο αθεόφοβος απόφαση του δημοτικού συμβουλίου από το 2015, με την οποία αρνήθηκε το σώμα να διαγράψει πρόστιμο 1.000 ευρώ σε πλανόδιο έμπορο. Το λες και τρολιά αυτό!
Μνημόνια for ever
Το δεύτερο θέμα με ενδιαφέρον την Τετάρτη, ήταν η παρέμβαση για την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Το βρήκα ενδιαφέρον γιατί είμαι αντικαπνιστής.
Κι οι καπνιστές, ακούστηκε από κάποιους, έχουν δικαιώματα και ο νόμος για την καθολική απαγόρευση είναι πολύ αυστηρός.
Ο νόμος ο ψηφισμένος εδώ και οκτώ χρόνια… Που δεν έχει εφαρμοστεί ως σήμερα… Ζητάνε κάποιοι να μην εφαρμοστεί ποτέ… Αλλά όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό, συμμορφώνονται…
Γι’ αυτό λέμε: μνημόνια ως το θάνατο…
Επιμελητήριο για όλους!
Εντάξει…
Το εμπορικό Επιμελητήριο συζήτησε και πήρε απόφαση προχθές, για το θέμα των πέντε μονάδων παραγωγής ενέργειας από βιοαέριο στη ΒΙΠΕ Ιωαννίνων.
Μετά από αυτό, θα πρότεινα την ενοποίηση των τριών Επιμελητηρίων της περιοχής – εμπορικού, Οικονομικού και Τεχνικού – υπό τη σκέπη της πιο δραστήριας επιμελητηριακής διοίκησης του τόπου: του Γιάννη Μήτση! Η ειρωνεία δεν πάει στο Μήτση αλλά στους άλλους δύο…
Μια απορία
Toγραφείο τύπου της Περιφέρειας Ηπείρου έχει αναλάβει τον προεκλογικό αγώνα ενδιαφερόμενων υποψήφιων βουλευτών της ΝΔ και προωθεί προσκλήσεις βράβευσης των εν λόγω αιρετών που τιμώνται στο πλαίσιο άσκησης των επαγγελματικών τους καθηκόντων;
Καλά κάνουν οι άνθρωποι και βραβεύονται αλλά χάθηκε ο κόσμος να στείλουν μόνοι τους και από δικό τους λογαριασμό τοemailστα ΜΜΕ;
(Τα “Δήγματα” δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα “Νέοι Αγώνες” στο φύλλο του Σαββάτου, 3/3/2018)