Αδικαιολόγητη η απουσία της Τρίτης, δεδομένης της συνέπειάς μας αυτές τις τρεις ημέρες της εβδομάδας – Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο – που τα λέμε με διαφορετικό τρόπο, μέσα από τα “Δήγματα”, τα τελευταία χρόνια, ένεκα ενός προσωπικού προβλήματος… Έτσι μένει αρκετή ύλη ασχολίαστη, μετά από ένα αρκετά πυκνό σε ενδιαφέρουσα ειδησεογραφία διάστημα, από το Σαββατοκύριακο του Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη και δώθε…
Ξεκινώντας από αυτό λοιπόν, θα έλεγα πως ο ορθός λόγος, ο πολιτικός λόγος χωρίς ανεδαφικές υποσχέσεις, χωρίς υπερβολές και πολλούς κομπασμούς για τα κατορθώματα της διοίκησής του, ήταν σε γενικές γραμμές αυτό που χαρακτήρισε την δεύτερη παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, στον τόπο που θέλει Πρωθυπουργούς να “καίγονται”, με “προγράμματα Θεσσαλονίκης”, συνθήματα τύπου “λεφτά υπάρχουν” και καλύψεις υπουργών με επιχειρήματα τύπου “ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό”. Ο Μητσοτάκης δύο φορές που μίλησε ως Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, δεν έδωσε το επιχείρημα να του λέμε μελλοντικά “ναι, αλλά θυμήσου τι είπες τότε…”.
Δεν υποστηρίζω βέβαια, ότι δεν υπάρχουν κενά και λάθη στην ασκούμενη πολιτική εκ μέρους της κυβέρνησής του. Τα φάουλ στο προσφυγικό τα έχω επισημάνει πολλάκις και στην ερώτηση ας πούμε, του Ηπειρώτη Γρ. Τζοβάρα, ο Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να παραδεχτεί ότι η διαχείριση του προσφυγικού τον έχει εκθέσει πολύ ως τα τώρα. Θυμάστε το φιάσκο με τα κλειστά κέντρα, τα πέρα δώθε των κλειστών δομών στην Ήπειρο και το κρυφτούλι με τους αυτοδιοικητικούς.
Είναι η οικονομία… και μόνο
Η σκληρή πραγματικότητα είναι αυτή με την οποία θα αναμετρηθεί ο Μητσοτάκης τους επόμενους μήνες. Αν τα πράγματα χειροτερέψουν πολύ, τότε κανείς δε μπορεί να προβλέψει τη ροή και το είδος των πολιτικών εξελίξεων.
Αν τα πράγματα διαχειριστούν με σχετική επάρκεια, αν δεν φτωχοποιηθεί ακόμα μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας και αν δεν φτάσει η ανεργία σε εφιαλτικά νούμερα, ο Μητσοτάκης θα πετύχει μια άνετη επανεκλογή για καθαρά τέσσερα χρόνια επιπλέον.
Αν τα πράγματα στραβώσουν πολύ, είναι πιθανό να ανακάμψει ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλ6 που σήμερα, σέρνεται μεταξύ πολιτικής φθοράς και αντιπολιτευτικής αφθαρσίας. Ήμουν από αυτούς που από την αρχή εκτίμησαν πως είναι δύσκολο να φύγουν τα χούγια των -Ζαίων και εξαιρετικά αμφίβολο αν θα συμβιβάζονταν με μια άλλου είδους αντιπολίτευση, από εκείνη που άσκησαν όταν τους σήκωσε και τους πήρε πάνω του, το αντιμνημονιακό κύμα.
Στην καλή προοπτική για το Μητσοτάκη, τα πράγματα θα πάνε αντίστροφα άσχημα για τον Αλ6 που μετά από μια εκλογική αποτυχία είναι βέβαιο πως θα αμφισβητηθεί και θα αναζητήσει το διάδοχό του, σε κάποιο από τα πρόσωπα της νέας γενιάς του ΣΥΡΙΖΑ (Αχτσιόγλου, Χαρίτση κα.). Η μετάβαση σε άλλη ηγεσία βέβαια, δεν θα είναι τότε εύκολη για το ΣΥΡΙΖΑ και οι αντίρροπες προς την ηγεσία δυνάμεις θα εκδηλωθούν με τη μία, ενδεχομένως και διαλύοντας το κομματικό μόρφωμα της “Συμμαχίας”.
Όλα αυτά μπορεί να είναι μακρινά αλλά και πολύ κοντινά, ανάλογα με την πορεία της οικονομίας.
Το λάθος με τις μάσκες
Λάθη σοβαρά γίνονται από την παρούσα κυβέρνηση και δεν καλύπτονται ούτε κρύβονται. Στην εποχή μας άλλωστε, τίποτα δε μένει κρυφό, μη γελιούνται όσοι τα βάζουν με τα “διαπλεκόμενα ΜΜΕ”, με το ΣΚΑΪ και πάει λέγοντας.
Η διαφορά είναι πως δεν ασκείται κριτική σε πολιτικές που στο πυρήνα τους βρωμάνε αναχρονισμό και παλαιοκομματισμό – βασική συνιστώσα κάθε κόμματος στη χώρα μας και ασφαλώς, πλειοψηφούσα τάση και στη σημερινή ΝΔ – αλλά μένουμε, λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μόνο στα επιφανειακά. Το φιάσκο με τα ΚΕΚ ήταν και έτσι και αλλιώς θέμα… Το ζήτημα της καρατόμησης των διοικήσεων των φυλακών ή του διορισμού των “δικών μας παιδιών” κατά βάση, στα νοσοκομεία της χώρας, είναι αυτό που λέω ζητήματα αμιγώς πολιτικά. Η αντιπολίτευση για τα παγουρίνο και τις μάσκες – “αλεξίπτωτα” είναι για να ‘χουμε να λέμε στα social media.
Το λάθος της κυβέρνησης με τις μάσκες ήταν κατ’ εμέ, ότι υπέκυψε στο λαϊκισμό της αντιπολίτευσης αλλά και της κοινωνίας και συμφώνησε να δοθούν δωρεάν μάσκες. Κάθε σχολείο, κάθε μικρή κοινότητα, κάθε Δήμος, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ασφαλώς το πρόβλημα οικονομικής αδυναμίας μιας οικογένειας να προμηθεύσει με μάσκες τα παιδιά της και το θέμα να μείνει εκεί. Δεν θα ήταν δα μεγάλο έξοδο. Προσωπικά, δεν περίμενα τις μάσκες της ΚΕΔΕ εδώ και καιρό, για να προστατευτεί το δικό μου παιδί από την ασθένεια. Δεν είναι και το μεγαλύτερο έξοδο που έχει ένα παιδί σήμερα. Μην τρελαινόμαστε.
Από την άλλη, λογικά αγανακτεί ο άλλος, όταν βλέπει τη βουλή να αγοράζει μάσκες για τους 300 βουλευτές.
Με τσίπουρα
Έρχομαι στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας τώρα…
Η εκτός ημερησίας διατάξεως συζήτηση όπως έχω γράψει επανειλημμένα φέτος, θα έπρεπε να γίνει μια κουβέντα σε ένα πιο χαλαρό χώρο, εκτός διαδικασίας δημοτικού συμβουλίου και να παίζουν και καμιά σφαλιάρα μεταξύ τους, αντιπολίτευση και δημοτική αρχή, αν ανάβουν τα αίματα. Για πλάκα…
Να πίνουν και τσίπουρα που λέει ο λόγος, μπας και καταφέρουν να έρθουν πιο κοντά… Γιατί κανονική διαδικασία δημοτικού συμβουλίου αυτό που γίνεται τον τελευταίο χρόνο, στην εκτός ημερησίας διάταξης συζήτηση, δεν τη λες.
Η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να αλλάξει τη στάση της στο θέμα αυτό, οπότε θα μπορούσε η δημοτική αρχή να συμφωνήσει με τις ιδέες μου και να χαλαρώσει.
Το άλλο μοναδικό για τα χρονικά των Ιωαννίνων φαινόμενο είναι ότι το δημοτικό συμβούλιο μετατρέπεται σε αίθουσα πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου κάθε φορά που μιλάει ο Δήμαρχος. Ρισκάροντας να μην ξανακαταγγείλλει ο Μπέγκας ως υποκινητή βίας, τον προκαλώ να παρακολουθήσει το βίντεο της τελευταίας συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου και να παρατηρήσει τον εαυτό του. Να φέρει τον εαυτό του στη θέση του Δημάρχου και να θυμηθεί αν όταν μιλούσε αυτός ως Δήμαρχος, τον αντιμετώπιζαν οι της αντιπολίτευσης με τον τρόπο που στέκεται σήμερα ο ίδιος απέναντι στον Ελισάφ. Ο σεβασμός επιβάλλεται προς το πρόσωπο του Δημάρχου και όχι προς αυτόν που καλώς ή κακώς τον κέρδισε τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών… Ας το καταλάβει, ως πρώην Δήμαρχος και ας αφήσει τους υπόλοιπους της αντιπολίτευσης να χουλιγκανίζουν, όταν τοποθετείται ο Δήμαρχος – ο οποίος αντιθέτως, έχει την απίστευτη Ιώβεια υπομονή να ακούει επί ώρα δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης να τον μπινελικώνουν, χωρίς να βγάζει κιχ. Αυτό λέγεται πολιτικός πολιτισμός που δυστυχώς λίγοι έχουν μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.
Και θα το πω ακόμα μια φορά: αυτό τον πρώτο χρόνο της τρέχουσας αυτοδιοικητικής θητείας, είδαμε μια δημοτική αρχή που δεν τα έχει πολυκαταφέρει. Προσωπικά εκτιμώ πως βλέπουμε και τη χειρότερη εικόνα αντιπολίτευσης που έχω να θυμηθώ για τα 16 χρόνια που παρακολουθώ το δημοτικό συμβούλιο.
Μια μη συζήτηση
Θυμάμαι τον πρώην Δήμαρχο Ιωαννίνων Θωμά Μπέγκα που υπόσχονταν στην αρχή της θητείας του, κάθε δεύτερη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου να γίνεται με σημαντικότερο θέμα ημερήσιας διάταξης, ένα πολιτικής και γενικότερης φύσεως ζήτημα που απασχολεί την πόλη. Οι συνεδριάσεις που έγιναν με τέτοιο χαρακτήρα στη διάρκεια της προηγούμενης πενταετίας, ήταν όσες προκάλεσε η αντιπολίτευση ή όσες η ανάγκη έκανε την προηγούμενη δημοτική αρχή να κάτσει στο “τραπέζι”. Μια από τις δεσμεύσεις του πρώην Δημάρχου που ξεχάστηκαν γρήγορα.
Έχουμε τώρα τη σημερινή δημοτική αρχή που αποφασίζει ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, να προκαλέσει μια τέτοια συζήτηση, για το φλέγον ζήτημα του τουρισμού. Αντί να πει ξανά ο Δήμαρχος ή ο αρμόδιος αντιδήμαρχος όσα έπραξε μέχρι σήμερα για τον τουρισμό η παρούσα διοίκηση του Δήμου, ήλθε ο ειδικός σύμβουλος του Δημάρχου, ο πρώην αντιδήμαρχος τουρισμού του Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, Σπύρος Πέγκας, τον οποίο έφερε τον Απρίλιο του 2015 στα Γιάννενα για να μας δώσει την τεχνογνωσία του, η τότε δημοτική αρχή, υπογράφοντας μάλιστα και ένα μνημόνιο συνεργασίας (εδώ και εδώ)!
Παρ’ ότι το θέμα ήλθε ως ενημέρωση του δημοτικού συμβουλίου και όχι ως θέμα προς απόφαση, ο πρώην Δήμαρχος Μπέγκας ζήτησε τα παραδοτέα του ειδικού συμβούλου για να εκφράσει άποψη και να καταθέσει η παράταξή του προτάσεις για τον τουρισμό, η δε Τατιάνα Καλογιάνη το τερμάτισε… Είπε μέσες άκρες… πως ο Θεσσαλονικιός μπίζνεσμαν ήλθε στα Γιάννενα για να ανοίξει τις δουλειές του, και πως η δημοτική αρχή “αιχμαλώτισε” (sic) το δημοτικό συμβούλιο σε μια άνευ ουσίας συζήτηση! Δε χρειαζόταν το προχθεσινό ο Ελισάφ για να αντιληφθεί πως είναι μόνος του αλλά προβληματίζομαι ειλικρινά, αν πιστεύουν οι της αντιπολίτευσης πως με αυτού του είδους τη στάση, ωφελούνται ή αυτοκτονούν πολιτικά. Προφανώς πιστεύουν το πρώτο, γι’ αυτό και μένουν συνεπείς σε αυτή τους την αντιπολιτευτική στάση.
Ο Ελισάφ ξενοδόχος;
Υπάρχουν όμως, από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, δημοτικοί σύμβουλοι που όφειλαν λόγω και των επαγγελματικών τους συμφερόντων, να εμφανίζονται πιο συναινετικοί, πιο ανοιχτόμυαλοι απέναντι στη διοίκηση του Δήμου.
Ο Ελισάφ ας πούμε, δεν είναι ξενοδόχος… για να πασχίζει να αυξήσει τις διανυκτερεύσεις στην πόλη, ώστε να κερδίσει ο ίδιος. Κάνει μια προσπάθεια ωστόσο, μέσα στην καταιγίδα της πανδημίας και προφανώς, πριν ακόμα από την κρίση, να προωθήσει τον τουρισμό “Ιωάννινα”. Μέσα στο παρόν δημοτικό συμβούλιο είναι ο μόνος που ξέρει από διεθνή συνέδρια και είναι σίγουρα ο πιο πολυταξιδεμένος αιρετός. Προσέλαβε όμως έναν ειδικό συνεργάτη εξειδικευμένο στο αντικείμενο, προκειμένου να τρέξει τη δουλειά όσο πιο εμπεριστατωμένα γίνεται και δεν επέλεξε να “χαρτζιλικώσει” έναν κολλητό του, κάνοντάς τον “ειδικό συνεργάτη” του για να κάθεται… όπως έκαναν προκάτοχοί του – χωριό είμαστε γαμώ το φελέκι μου, γνωριζόμαστε μεταξύ μας και δε μπορεί να κουνάει το δάχτυλο της ηθικής ο καθένας!
Αντί λοιπόν, να καθίσουν με προτάσεις όλοι να βοηθήσουν για το καλό της πόλης και της τοπικής οικονομίας, μετράνε like στο facebook και στο Instagram, καταδικάζοντας την αποτυχία της πολιτικής της δημοτικής αρχής στον τουρισμό!
Ρητορικό ερώτημα
Και κάτι ακόμα.
Η Τ. Καλογιάννη επιμένει ότι ο Γύρος Λίμνης μεθαύριο γίνεται με κατάλληλα υγειονομικά πρωτόκολλα; Ή επιμένει στην ανακοίνωση που εξέδωσε προ ημερών η παράταξή της, καταγγέλλοντας τον αγώνα περίπου ως επικίνδυνο για τους συμμετέχοντες; Πριν από δύο εβδομάδες, ζήτησε να δει την αδειοδότηση της δραστηριότητας για τη φετινή διοργάνωση από τον Ε.Ο.Δ.Υ. Την είδε ή μήπως πείστηκε από τους δικούς της δημοτικούς συμβούλους ότι ήταν η πιο άκαιρη ανακοίνωση που έχει υπογράψει ως τώρα, η παράταξή της και αποφάσισε να μην επιμείνει άλλο;
Από τα όσα ειπώθηκαν προχθές στο δημοτικό συμβούλιο, καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα της κ. Καλογιάννη ήταν το γεγονός ότι τα υγειονομικά πρωτόκολλα του αγώνα υπέγραψαν γιατροί που συνεργάζονται με τον καθηγητή Μ. Ελισάφ. Δηλαδή, κάποιοι γιατροί ρισκάρουν τη δουλειά τους και το όνομά τους, υπογράφοντας υγειονομικούς κανόνες που φαντάστηκαν, μόνο και μόνο για να μη χαλάσουν το χατήρι στο Δήμαρχο!
Μπρος και πάνω στην προφανή πολιτική εμπάθεια όμως, εύκολα μπορεί να γίνει κανείς επικίνδυνος για τον τόπο του που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται; Ρητορικό το ερώτημα.
Ποιον θα στηρίξει η ΝΔ;
Η παράταξη Καλογιάννη έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής κατά την τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, και για έναν άλλο λόγο… Αναμφίβολα κατοχύρωσε από προχθές, το κομματικό χρίσμα της ΝΔ για τις εκλογές του 2023…
Καλογιάννη και Κοσμάς ενδεχομένως εκτιμούν πως ο Τάκης ο Θεοδωρικάκος δεν θα είναι στη ΝΔ σε τρία χρόνια από σήμερα. Ο κατά τους Καλογιάννη και Κοσμά “κομμουνιστής” Υπουργός Εσωτερικών του Μητσοτάκη, δε θα είναι στη ΝΔ προ των επόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών για να επηρεάσει το Μητσοτάκη να μη δώσει το χρίσμα του υποψήφιου Δημάρχου Ιωαννίνων της ΝΔ, στην επικεφαλής της παράταξης “Ιωάννινα_2023”.
Γιατί με τα όσα ακούστηκαν προχθές στο δημοτικό συμβούλιο, με μια σχεδόν άσχετη αφορμή μιας αναθεώρησης του προϋπολογισμού του 2020, είναι βέβαιο πως η εν λόγω παράταξη δε μπορεί να θεωρείται η παράταξη που εκφράζει το κυβερνών κόμμα στο Δήμο Ιωαννιτών. Ο “κομμουνιστής” Θεοδωρικάκος λοιπόν, περνά αυτές τις τροπολογίες που διευκολύνουν τον Ελισάφ και τον κάθε Δήμαρχο που δε διαθέτει την πλειοψηφία στο δημοτικό του συμβούλιο, να διοικεί και γι’ αυτό είναι κατακριτέος…
Η επικεφαλής της παράταξης ήταν πιο κόσμια, ο πρώην αντιδήμαρχος Κοσμάς ωστόσο, ξέφυγε, λούζοντας με διάφορους χαρακτηρισμούς τον Υπουργό Εσωτερικών, και χτυπώντας πίσω του την πόρτα, σα να τον τσίμπησε μύγα. Καταλαβαίνω ότι αν ήταν αυτοί στη διοίκηση του Δήμου θα αρνούνταν να διοικήσουν με τις τροπολογίες της κυβέρνησης που στηρίζει στην ελληνική βουλή ο αδελφός της κ. Καλογιάννη…
Ο απόλυτος σουρεαλισμός.
Τη μασέλα φοράει και θα δαγκώνει και φέτος, ο Παναγιώτης Μπούρχας.