Στις ανταλλαγές των γιορτινών ευχών κυριαρχεί το «χρόνια πολλά με υγεία».
Κατά κυριολεξία, λογικότατο. Ανέκαθεν όμως το συμπλήρωνα με το «και ευτυχία».
Με τα χρόνια κατάλαβα ότι το σημαντικό στη ζωή είναι να είσαι ευτυχισμένος αλλά και χρήσιμος. Μόνο που σήμερα προσθέτω: ευτυχισμένος και χρήσιμος, χωρίς να αφήνεις πολλά απονέρια πίσω σου. Δύσκολo; Nαι, δύσκολο.
Το «χρήσιμος» συγκρούεται με την κατεστημένη αντίληψη «κάτσε στ’ αυγά σου». Και η «ευτυχία» αναταράσσει πολύ το γύρω σου, καμιά φορά προκαλεί και θύματα, μόνο που εσύ, όταν είσαι ευτυχισμένος, δεν τα βλέπεις. Γιατί μοιάζεις με χορδή που θέλεις να τεντωθεί μέχρι να σπάσει. Ακόμα κι ο θάνατος, έτσι, γίνεται μια ευλογημένη προέκταση του ευδαιμονισμού που έχεις μέσα σου. Είναι αυτό που λανθασμένα εκλαμβάνεται απ’ τους άλλους σαν δυναμωμένος εγωϊσμός, ενώ για σένα είναι απλά η αρμονία σου.
Πλασμένη απ’ τους ήχους του στρατιώτη –όπου κι αν πολέμησες στη ζωή- αλλά κι απ’ τους ήχους του ποιητή. Συνδυασμός μάχης και έρωτα, γιατί ναι, στο βάθος, όλοι μας θέλουν και όλοι θέλουμε να είμαστε γοητευτικοί όχι μόνο για κάποιο πρόσωπο αλλά και για την κοινωνία ολόκληρη, ξέροντας όμως ότι ο αληθινός έρωτας, ως κάτι πολύ μύχιο, αξιοί την παρασιώπηση.
Οι πραγματικοί ερωτευμένοι δεν μιλούν περί έρωτος. Χωρίς να χάνουμε -όπως συχνά συμβαίνει- τον δρόμο της επιθυμίας. Γιατί για ένα πράγμα δεν έχουμε δικαίωμα: να είμαστε δυστυχισμένοι. Πρέπει να διεκδικούμε παντού και να νοιώθουμε την ευτυχία και την πληρότητα μας.
Μ’ αυτές τις ευχές φίλοι αναγνώστες να πορευτούμε τα φετινά Χριστούγεννα κι όλο το νέο έτος.
Από τη στήλη “Ο αλιεύς”. Γράφει ο Γρηγόριος Φαρμάκης