Κατάντια. Μιλάμε για την απόλυτη κατάντια.
Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω τη στάση της αριστεράς στο θέμα της ψήφου των Ελλήνων πολιτών που ζουν στο εξωτερικό. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25 εμποδίζουν τους Έλληνες πολίτες που διαμένουν στο εξωτερικό να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Ξεκάθαρα.
Η συζήτηση τις προάλλες στη βουλή έδειξε ότι για τα τρία αυτά κόμματα υπάρχουν δύο κατηγορίες Ελλήνων πολιτών. Αυτοί που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, κατοικούν στην Ελλάδα και μπορούν να ψηφίσουν χωρίς όρους και προϋποθέσεις και οι άλλοι που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, ζουν σε κάποια άλλη χώρα και υπόκεινται σε περιορισμούς για να ασκήσουν το ίδιο ακριβώς δικαίωμα που τους δίνει το Σύνταγμα. Το οποίο πάνω σ’ αυτό είναι απόλυτα ξεκάθαρο. «O νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα» (Άρθρο 51,3).
Η «κουφή» όμως πρόβλεψη του Συντάγματος (πρώτη αναθεώρηση του Συντάγματος του 1975 που έγινε το 1986) που απαιτεί 200 ψήφους για να αλλάξει ο τρόπος που ψηφίζουν όσοι μένουν στο εξωτερικό -ενώ ολόκληρο το Σύνταγμα αλλάζει με 180!- εργαλειοποιήθηκε απ’ αυτά τα υποτιθέμενα δημοκρατικά αριστερά κόμματα για να περιορίσει το βασικότερο δημοκρατικό τους δικαίωμα! Kαι να φανταστείτε επαίρονται γι’ αυτό αντί να ντρέπονται.
Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα τάζουν αλλαγή του νόμου όταν απευθύνονται σ’ αυτούς στο εξωτερικό (συνέντευξη στον «Εθνικό Κήρυκα» της Θ. Τζάκρη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αναπληρώτριας τομεάρχη Εξωτερικών του κόμματος με αρμοδιότητα τον Απόδημο Ελληνισμό: «Ε.Κ.»: Οι περιορισμοί που έχουν τεθεί στην ψήφο των κατοίκων του Εξωτερικού θεωρούνται αδικία από μεγάλη μερίδα των ομογενών. Υπάρχει περίπτωση να συναινέσετε στο ενδεχόμενο άρσης τους; Θ. Τζάκρη: Τι εννοείτε; Εμείς είμαστε αυτοί που ζητήσαμε να ψηφίσουν όλοι οι Έλληνες της Διασποράς. Όχι μόνο θα δώσουμε τη μάχη για την άρση των περιορισμών, αλλά και θα τους καταργήσουμε αμέσως μόλις επιστρέψουμε στη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι άδικοι. Υποτιμητικοί. Δεν έχω λόγια να τους χαρακτηρίσω…) τη νομοθετική ρύθμιση όμως που κατέβασε η κυβέρνηση στη βουλή και αίρει αυτούς τους περιορισμούς δεν την ψήφισαν!
Γιατί αρνήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ; Το εξήγησε η Ο. Γεροβασίλη, γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ: «…Δεν μπορεί να αλλοιώνεται η ψήφος στο εσωτερικό. Πρέπει να αποδεικνύεται η σχέση του πολίτη με τη χώρα… Δικαίωμα να ψηφίζει πρέπει να έχει εκείνος ο έλληνας πολίτης ο οποίος «διατηρεί σχέση πραγματική και ουσιαστική με τη χώρα».
Το ότι με εντελώς αυθαίρετο τρόπο που αγγίζει τα όρια της αντισυνταγματικότητας –με βάση τον νόμο που ψηφίστηκε το ’19 η «πραγματική και ουσιαστική σχέση με τη χώρα» ορίζεται με μια φορολογική δήλωση και με το αν έχεις ζήσει μια διετία εδώ τα τελευταία 35 χρόνια – κάποιος Έλληνας πολίτης στερείται το ύψιστο δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου δεν απασχολεί την κυρία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το προσπερνάν.
Υπακούουν έτσι στο διχαστικό διαχωρισμό που υφίσταται απ’ τη δημιουργία ακόμα του νεοελληνικού κράτους. Οι Έλληνες του εξωτερικού και οι Έλληνες του εσωτερικού, οι έξω και οι μέσα.
Σ’ ένα τόσο σοβαρό θέμα όσο ο δεσμός των ξενιτεμένων μας με τη χώρα, η χώρα έχασε. Δυστυχώς υπερίσχυσαν οι μικροκομματικοί υπολογισμοί. Δεν προσδοκώ εκλογικά οφέλη άρα δεν το ψηφίζω. Για την ιστορία το αποτέλεσμα ήταν: 190 θετικοί ψήφοι, 10 λιγότεροι από τις 200 που προβλέπει το Σύνταγμα. Υπέρ ψήφισαν οι βουλευτές από ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και ΕΛ.ΛΥ ενώ το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25.
Έτσι οι Έλληνες ομογενείς, που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, είτε βρίσκονται στην Ιαπωνία είτε στην Λαπωνία, είτε στην Λατινική Αμερική και την Αφρική μπορούν, αν έχουν τη δυνατότητα, να έρθουν στην Ελλάδα και να ψηφίσουν κανονικά στην εκλογική τους περιφέρεια το κόμμα και τον βουλευτή που επιθυμούν. Αλλά δεν μπορούν να το κάνουν από απόσταση. Έτσι αν δεν έχουν τον χρόνο ή την οικονομική δυνατότητα αποκλείονται από ένα συνταγματικό τους δικαίωμα. Και αποκλείονται πλέον καθαρά με την ψήφο συγκεκριμένων κομμάτων.
Του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και του ΜεΡΑ25 που αντιμετωπίζουν με φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος τους Έλληνες του εξωτερικού, προσμετρώντας κουκιά και αποτελέσματα.
Στην πρόταση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσμετράται στο εκλογικό αποτέλεσμα η ψήφος των αποδήμων, με τη δικαιολογία «…μια τέτοια ψήφος θα αποτελούσε παραδοχή, θα αποτελούσε νομιμοποίηση της εθνικά επιβλαβούς αντίληψης ότι οι απόδημοι Έλληνες είναι κομματικοί στρατιώτες. Και αυτό είναι εθνικά επιβλαβές…» (ομιλία στη βουλή της αρμόδιας τομεάρχη του κόμματος Θ. Τζάκρη).
Ουσιαστικά η αρμόδια εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για εθνικά επιβλαβή αντίληψη αναφορικά με την ψήφο Ελλήνων πολιτών που ούτως ή άλλως αποτελεί συνταγματικό τους δικαίωμα! Και συμπλήρωσε: «…Αντίθετα εμείς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ψηφίσουμε τη δική μας πρόταση για παροχή καθολικού δικαιώματος ψήφου στους απόδημους για να ψηφίζουν πλήρη και όχι ελλιπή εκπροσώπησή τους στο ελληνικό κοινοβούλιο, εφόσον βάσει αυτής θα μπορούν να εκλέξουν το δικό τους εκπρόσωπο, με ενιαίο ψηφοδέλτιο, μη κομματικό εννοείται, έναν από κάθε περιφέρεια…».
Μη ξεχνάμε όμως τη λεπτομέρεια που αναφέραμε, ότι η ψήφος δεν θα προσμετράται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα. Αν δεν είναι αυτός εμπαιγμός τότε τι είναι; Η ουσία είναι πως χάθηκε μια ακόμη ευκαιρία να μπει ένα τέλος σε μια αντιδημοκρατική συμπεριφορά του Ελληνικού κράτους με ευθύνη των αριστερών κομμάτων που μετράνε «κουκιά» και ψήφους σε κάθε κίνηση μετατρέποντας ακόμη και αυτό το συνταγματικό δικαίωμα των ομογενών σε πιόνι στο μικροκομματικό τους παιγνίδι.
Σε κάθε περίπτωση η εξέλιξη στη Βουλή ανέδειξε τη γύμνια αυτών που υπόσχονται αλλαγές με νόμους που θα καταργήσουν όταν «γυρίσουν και θα είναι αλλιώς» και που επιχειρούν σε κάθε βήμα τους να δημιουργήσουν συνθήκες επιστροφής σε ένα παρελθόν που εκθέτει τη χώρα με την οπισθοδρομική λογική όλων αυτών οι οποίοι κάνουν σημαία την «προοδευτικότητα».
Eίναι οι ίδιοι που αναθεματίζουν τη λύση της επιστολικής ψήφου που ισχύει σ’ όλο τον κόσμο ή οποιαδήποτε άλλης με βάση την διαδικτυακή τεχνολογία ως… «τεχνοφασισμό».
Μ’ αυτούς ένα είναι σίγουρο. Δεν υπάρχει σωσμός.
Από τη στήλη “Ο Αλιεύς”
Γράφει ο Γρηγόριος Φαρμάκης