Ούτε… κόμμα από τις συμφωνίες και δεσμεύσεις των «τρισκατάρατων», «μνημονιακών», «προσκυνημένων», «νενέκων» και «δοσίλογων» δε θέλησε ή έστω δεν προσπάθησε να αλλάξει η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αυτά τα τρία και κάτι χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία της χώρας. Τα παραδείγματα ασφαλώς, είναι άπειρα…
Το σημείωμα τούτο ωστόσο, έχει ως αφορμή μια υπόθεση, στην οποία η συγκυβέρνηση, αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας, τον Ιανουάριο του 2015, έδειξε τη διάθεση να ανατρέψει δρομολογημένες αποφάσεις, σώζοντας από την ιδιωτικοποίηση μια κρατική βιομηχανία.
Ήταν Μάιος του 2015, όταν ο Κώστας Ήσυχος, αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας με ευθύνη στα ΕΑΣ τότε, επισκέπτονταν το Κεφαλόβρυσο και τη Μεταλλουργική Βιομηχανία Ηπείρου (ΜΒΗ) και δεσμεύονταν στους εργαζόμενους πως μετά τη διακοπή από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ της ειδικής εκκαθάρισης που είχε ξεκινήσει επί συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η βούληση της νέας «κατάστασης» ήταν όχι μόνο να σωθεί το εργοστάσιο από την ιδιωτικοποίηση αλλά και να αναπτύξει περαιτέρω την παραγωγική του δραστηριότητα – δείτε εδώ.
Ο Κ. Ήσυχος μαζί με τους υπόλοιπους «Λαφαζανικούς» αποχώρησαν το καλοκαίρι του 2015 από το ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, και η τελευταία, μαζί με το τρίτο μνημόνιο που έφερε στη χώρα, ανέλαβε να υλοποιήσει και όλες τις παλιές… εκκρεμότητες των πρώην κυβερνώντων. Μια από αυτές ήταν και η πώληση του εργοστασίου της ακριτικής περιοχής. Παρά τις προσπάθειες ελαχιστότατων πολιτικών της περιοχής – εδώ – και με γενικότερο χαρακτηριστικό την αδιαφορία όλων των υπολοίπων, ανεξαρτήτως κόμματος βουλευτών τε και τοπικών αρχών, το Δεκέμβριο του 2016, ο Υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος ανακοινώνει επί τόπου, ότι η ΜΒΗ επιστρέφει στο καθεστώς της ειδικής εκκαθάρισης (!) εν λειτουργία και προαναγγέλλει αυτό που θα πει και σε επόμενη επίσκεψή του στην περιοχή, ένα «νέο σχήμα λειτουργίας» του εργοστασίου – δείτε εδώ. Προφανώς, εννοούσε την ιδιωτικοποίηση αλλά δεν ήθελε να το πει, ενδεχομένως δε, γνώριζε από τότε και τον μελλοντικό αγοραστή, γιατί το όνομα του ομίλου που τελικώς, εξαγόρασε το εργοστάσιο, ακούγονταν εδώ και χρόνια. Να ήταν τυχαίο;
Η προδιαγεγραμμένη πορεία της ΜΒΗ προς την ιδιωτικοποίηση επιβεβαιώνεται ενάμιση χρόνο μετά, και το περασμένο Σάββατο, σε συμβολαιογραφικό γραφείο του Δελβινακίου, μπήκαν οι τυπικές υπογραφές της μεταβίβασης του εργοστασίου, στον όμιλο «Χαλκόρ – Βιοχάλκο».
Οι ανάγκες της χώρας
Η Φώφη Γεννηματά ως αρμόδια για τα ΕΑΣ αναπληρώτρια Υπουργός Άμυνας, διαπραγματεύονταν το 2013 για τις θυγατρικές των ΕΑΣ, μια εκ των οποίων είναι η ΜΒΗ και προφανώς συμφώνησε χωρίς αντιστάσεις, με τους δανειστές, για την ιδιωτικοποίηση του εργοστασίου που είναι πολύ πιθανό, να μην γνώριζε καν που βρίσκεται… Ο Κώστας Τασούλας διετέλεσε Υφυπουργός Άμυνας στην τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή και διαχειρίστηκε στο χαρτοφυλάκιό του την αμυντική βιομηχανία, επομένως ήξερε… Κανείς όμως, δεν έβαλε βέτο κατά της ιδιωτικοποίησης της Μεταλλουργικής.
Η μεγάλη διαφορά του 2013 με το 2018 – χωρίς να θέλω επ’ ουδενί να απαλλάξω τους πρώτους από τις μεγάλες ευθύνες τους – είναι πως σήμερα, είναι περισσότερο από ποτέ ασφυκτική η ανάγκη της χώρας να παράξει φτηνό αμυντικό υλικό και να μειώσει όσο γίνεται τις εισαγωγές αυτού του υλικού. Κλείνοντας μονάδες όπως η Μεταλλουργική, ακολουθούμε τον ακριβώς αντίστροφο δρόμο από ότι η Τουρκία που εξοπλίζει το στρατιωτικές δυνάμεις της, με δικό της υλικό, σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, εντοπίστηκαν τα τούρκικης κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη ΑΝΚΑ να παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο και σηκώθηκαν τα ελληνικά μαχητικά για να τα αναχαιτίσουν. Το κόστος για τις δύο Ένοπλες Δυνάμεις γίνεται από δω και στο εξής, ασύγκριτα διαφορετικό, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς.
Την ώρα λοιπόν που η Τουρκία κατασκευάζει υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα, εμείς θα ψάχνουμε στις ξένες αγορές για σφαίρες…
Παναγιώτης Μπούρχας