Λιγότερος από… ένας γονιός στους δέκα διστάζει να ολοκληρώσει τα προλήπτικά εμβολιαστικά προγράμματα που προτείνονται από την ελληνική πολιτεία για τα παιδιά. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει έρευνα επιστημονικής ομάδας, στην οποία εξέχουσα θέση έχουν πανεπιστημιακοί από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Είναι η πρώτη σημαντική μελέτη που μετράει τη λεγόμενη εμβολιαστική διστακτικότητα (Vaccine hesitancy) – διαβάστε εδώ ένα σχετικό θέμα – στη χώρα μας, με φόντο την πανδημία του Covid-19, το θέμα ωστόσο αφορά ουσιαστικά όλα τα νοσήματα που προλαμβάνει ο τακτικός εμβολιασμός.
Τη μελέτη που παρουσιάζει για πρώτη φορά το pbnews.gr υπογράφουν οι Χρήστος Δερδεμέζης, Γεώργιος Μαρκοζάννης, Μαρίνα Ροντογιάννη, Μαριάνθη Τρίγκη, Αφροδίτη Κανελλοπούλου, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Ελένη Αρετούλη, Ευαγγελία Ντζάνη και Κωνσταντίνος Τσιλίδης.
Ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Το πρόβλημα
Η αποδοχή των εμβολιασμών έχει γενικά αυξηθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες στις αναπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες χώρες, όπως συνηγορεί γι’ αυτό και η υψηλή εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού διεθνώς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν εξαιρέσεις όπου η παραπληροφόρηση έχει οδηγήσει στην κάμψη της εμπιστοσύνης του πληθυσμού υπέρ της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων, ένα παράδειγμα είναι οι εξάρσεις της ιλαράς που συνδέονται με τη χαμηλότερη εμβολιαστική κάλυψη σε ορισμένες χώρες.
Η εμβολιαστική διστακτικότητα παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία παγκόσμια, Οι λόγοι πίσω από αυτή τη στάση είναι πολύπλοκοι και απαιτούν προσεκτική διερεύνηση, ιδιαίτερα μέσα στο πλαίσιο της εποχής της COVID-19. Στόχος της μελέτης ήταν να διερευνήσει την εμβολιαστική διστακτικότητα απέναντι στα καθιερωμένα προγράμματα ανοσοποίησης κατά την παιδική ηλικία, σε ένα μη τυχαίο δείγμα Ελλήνων γονιών. Η ερευνητική μέθοδος βασίστηκε σε ένα online ημερολόγιο στο οποίο απάντησαν 1.095 γονείς ηλικίας κατά μέσο όρο στα 50 έτη και η έρευνα διεξήχθη στο διάστημα Οκτώβριος 2020 ως Απρίλιος 2021.
Η διστακτικότητα ενάντια στο θεσμοθετημένο εμβολιασμό της παιδικής ηλικίας εκτιμάται στο 8,9%.
Η διστακτικότητα ενάντια στο θεσμοθετημένο εμβολιασμό της παιδικής ηλικίας εκτιμάται στο 8,9%.
Το στάτους των παντρεμένων και της υψηλότερης μόρφωσης, το εισόδημα κτλ. είναι αρνητικά συνδεδεμένα με τη διστακτικότητα, ενώ αντίθετα θετικά συνδεδεμένοι παράγοντες είναι το άγχος, το συχνό κάπνισμα και τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Παράγοντες που συνδέονται με την τακτική ενημέρωση-πληροφόρηση και την εμπιστοσύνη προς τις αρχές αναφορικά με την COVID-19, σχετίζονται με λιγότερη διστακτικότητα για τα θεσμοθετημένα εμβολιαστικά προγράμματα της παιδικής ηλικίας.
Συμπερασματικά, η εκτιμώμενη γονική διστακτικότητα έναντι των οργανωμένων εμβολιαστικών προγραμμάτων για την παιδική ηλικία είναι ανησυχητική, λένε οι ερευνητές. Όσο η δημόσια αντιπαράθεση που παραμένει γύρω από την COVID-19, μπορεί να επηρεάζει τη γονική εμπιστοσύνη προς τους τακτικούς εμβολιασμούς της παιδικής ηλικίας, η εκτίμηση των σύνθετων παραγόντων πίσω από την εμβολιαστική διστακτικότητα μπορεί να βοηθήσει τις αρχές που είναι υπεύθυνες για τη δημόσια υγεία, να καταλήξουν σε πολιτικές που ξεπερνούν όρια και που αυξάνουν την εμβολιαστική εμπιστοσύνη.
Το ποσοστό της έρευνας αυτής είναι συμβατό με τα ευρήματα άλλων μελετών που διενεργήθηκαν σε άλλες χώρες, ακολουθώντας την ίδια ερευνητική μέθοδο, κυμαινόμενα από 5,9% ως 20% ή ψηλότερα. Επιπλέον, το ποσοστό του 8,9% της εμβολιαστικής διστακτικότητας για την παιδική ηλικία μοιάζει να είναι σε αρμονία με άλλα, πρόσφατα δεδομένα της Ελλάδας. Για παράδειγμα, σε μια μεγάλης κλίμακας αναδρομική ανάλυση που εξετάζει τις παγκόσμιες τάσεις στην εμβολιαστική εμπιστοσύνη, το 94% των Ελλήνων συμμετεχόντων αποκρίθηκε πως τα εμβόλια είναι σημαντικά για τα παιδιά. Μια άλλη επίσης, πρόσφατη έρευνα προερχόμενη από 1.657 παιδιά σχολικής ηλικίας, που έγινε κατά τα χρόνια 2016–2019 στη Δυτική Ελλάδα, έδειξε υψηλούς εμβολιαστικούς ρυθμούς (>90%) για την πλειοψηφία των εμβολίων και για μια ευρεία γκάμα εμβολίων.
Η αναγνώριση των παραγόντων που συνδέονται με την εμβολιαστική διστακτικότητα κατά την παιδική ηλικία, γίνεται περισσότερο σύνθετη διαδικασία κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19, ειδικά εξαιτίας της πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης για τα εμβόλια κατά του SARS-CoV-2. Στα συμπεράσματα της εν λόγω έρευνας, αναφέρεται πως η φτωχή ενημέρωση και η περιορισμένη εμπιστοσύνη στις αρχές, σχετικά με την COVID-19 είναι ισχυρά συνδεδεμένες με την εμβολιαστική διστακτικότητα στην παιδική ηλικία, ειδικά κατά την εποχή της COVID-19.
Η συγκεκριμένη έρευνα είναι και η πρώτη που εξετάζει ουσιαστικά και την προθυμία των γονιών έναντι του εμβολιασμού των παιδιών τους κατά της COVID-19, χωρίς ωστόσο να καταλήγει σε ασφαλή συμπεράσματα λόγω του περιορισμένου χρονικού εύρους διεξαγωγής της.
Παναγιώτης Μπούρχας
