Γι’ αυτό το πανηγυράκι με τα “βραβεία” υπέρ των Δήμων και Περιφερειών που διαγωνίζονται δήθεν σε διάφορες κατηγορίες, επί πληρωμή για τη συμμετοχή τους, έχουμε σχολιάσει και στο παρελθόν, τη… σοβαρότητα και την αξία της όλης διαδικασίας.
Η προηγούμενη αφορμή ήταν το αργυρό βραβείο που είχαν αποσπάσει ο Δήμος Ιωαννιτών και το Επιμελητήριο Ιωαννίνων στον πανελλήνιο διαγωνισμό «Best City Awards 2020», στην κατηγορία «Open Mall, ανοικτά κέντρα εμπορίου τοπικών κοινοτήτων» για το Ανοικτό Κέντρο Εμπορίου. Ναι, αυτό που έγινε μόνο εν μέρει ως προς την αρμοδιότητα του Δήμου και το Επιμελητήριο Ιωαννίνων αντίστοιχα, άγνωστο αν και πότε θα προχωρήσει και θα ολοκληρώσει ποτέ την παρέμβαση που αφορά τις προσόψεις των καταστημάτων του ιστορικού κέντρου των Ιωαννίνων… Γι’ αυτό το “έργο” λοιπόν, οι δύο φορείς που είχαν συνυποβάλει την πρόταση για να κριθούν είχαν βραβευτεί…
Στα φετινά ΟΤΑ Awards τώρα, ο Δήμος Ιωαννιτών έλαβε προχθές, σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο, βραβεία στις κατηγορίες του αστικού σχεδιασμού και δομημένου περιβάλλοντος, το οποίο παρέλαβε ο αντιδήμαρχος Γιώργος Αρλέτος, της κοινωνικής πολιτικής το οποίο παρέλαβε η αντιδήμαρχος Χριστίνα Κωτσαντή, του πολιτισμού που παρέλαβε η αντιδήμαρχος Ελένη Ακονίδου και του τουρισμού το οποίο παρέλαβε ο αντιδήμαρχος Γιώργος Λώλης.
Το μεγαλύτερο αστείο από τα παραπάνω είναι το ότι μπαίνει στην ίδια πρόταση η λέξη “σχεδιασμός” με τη δημοτική αρχή και εν ενεργεία αντιδήμαρχό μας… αλλά και στις άλλες κατηγορίες μπορούμε να κρίνουμε αυστηρά, αν όντως μας αξίζει βραβείο ή όχι, ωστόσο θα αποφύγω να φανώ προσβλητικός, εμμονικός και εμπαθής… (ξανά)…
Παλιό ΠΑΣΟΚ
Ας πούμε ρε “μαυρογιαλούρηδες”… όταν ξέρουμε ότι η κοινωνική πολιτική στο Δήμο Ιωαννιτών ασκείται κατά βάση και σχεδόν αποκλειστικά από τον Οργανισμό Κοινωνικής Προστασίας, Αλληλεγγύης και Προσχολικής Αγωγής, πόθεν προέκυψε το έργο για… βραβείο από την αντιδήμαρχο, επειδή της ορίστηκε η αρμοδιότητα της κοινωνικής πολιτικής; (την είπα την κακία μου, δεν άντεξα, ουδέν έχω με το συγκεκριμένο πρόσωπο).
Πάει πολύ όμως, να “βαφτίζει” η δημοτική αρχή το κρέας ψάρι, όπως έκανε η αλήστου μνήμης κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τόσα χρόνια, και εκτός από την πολιτική της φωτογραφίας, να ανακαλύπτει και βραβεία για να μας πείσει ότι είναι η καλυτερότερη δημοτική αρχή που θα μπορούσε να έχει η πόλη…
Με πολιτικαντισμούς περασμένων δεκαετιών, από το παλιό ΠΑΣΟΚ το ορθόδοξο, νομίζουν ότι θα κερδίσουν εκλογές. Καλά θα πάει κι αυτό…
#mavrostousmavrogialourous
Μύθος και πραγματικότητες
Στην εκδήλωση για τα ΟΤΑ Awards τιμήθηκε και η αυτοδιοικητική πορεία του αείμνηστου Δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ και θα ήθελα και γι’ αυτό να κάνω μια αναφορά που θα απέφευγα αν τις τελευταίες μέρες, μια ατάκα ενός δημοτικού συμβούλου της αντιπολίτευσης, σε τηλεοπτική συζήτηση που είχα τη χαρά να συντονίσω, δεν προκαλούσε ένα μέγα διαδικτυακό τσακωμό…
Την κρίση μου για τον αυτοδιοικητικό Μωυσή Ελισάφ είχα κάνει δεχόμενος πολλά “πυρά”, όταν το σώμα του πρώην Δημάρχου δεν είχε ακόμα κρυώσει. Η πολιτική κριτική εκείνη την ώρα θεωρήθηκε ασέβεια. Σχολιάζοντας τις αντιδράσεις, λίγες μέρες μετά, συμπέρανα πως για όσα χρόνια και να περάσουν, άνθρωποι που συνυπήρξαν πολιτικά με τον αείμνηστο, δεν θα επιτρέπουν να ακουστεί ή να γραφτεί “κακή” κουβέντα για τον πρώην Δήμαρχο, πράγμα ανήκουστο αλλά συνηθισμένο για την υπερβολή της γνώμης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης…
Κανείς δεν αμφισβητεί πως ο Μ. Ελισάφ υπήρξε μια μεγάλη προσωπικότητα για την πόλη των Ιωαννίνων στο χώρο της επιστήμης και του πνεύματος αλλά μέχρι εκεί. Το πέρασμά του από τα έδρανα της αντιπολίτευσης του Δήμου Ιωαννιτών δε χρήζει καν σχολιασμού, ενώ για την προεδρία του στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών, να δεχτώ για την οικονομία της κουβέντας πως απογείωσε… επί τέσσερα χρόνια, τον πολιτισμό των Ιωαννίνων…
Τα τρία χρόνια της δημαρχίας του έχω επικρίνει σκληρά με συγκεκριμένη τεκμηρίωση, για κάθε έκφανση της διαχείρισής του, και θεωρώ απολύτως απογοητευτικό το πρόσημο της, ως άνθρωπος που πίστεψα πολύ – και εκτέθηκα δημόσια – στην προοπτική που δημιουργούσε η εκλογή Ελισάφ το 2019. “Μύθος” είναι ότι η παρελθούσα τετραετία άλλαξε την πόλη, “μύθος” είναι οι μεγαλόστομες κουβέντες που αποτύπωσε στο χαρτί ο πρώην Δήμαρχος για την δημοκρατική λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου και του Δήμου Ιωαννιτών, “μύθος” είναι η πρόκληση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, κτλ. κτλ.
Αλήθεια είναι το ιστορικό γεγονός της εκλογής του πρώτου Εβραίου Δημάρχου στην Ελλάδα, πραγματικότητα υπήρξε η μεγάλη αναγνώριση της οποίας έτυχε ο αείμνηστος Δήμαρχος από τους σημαντικότερους πολιτειακούς παράγοντες της χώρας, οι οποίοι μας αντάμειψαν και με μερικά δωράκια, όπως το παλιό Πανεπιστήμιο. Μέχρις εκεί.
Προεκλογικά “ψώνια” στη ΔΕΥΑΙ
Ξέρετε τι λέμε για τη γυναίκα του Καίσαρα που πρέπει και να φαίνεται, εκτός από το να είναι τίμια…
Στη ΔΕΥΑΙ τον τελευταίο καιρό, υπάρχει πολύ μεγάλη αγωνία για την επανεκλογή… και τα λάθη διαδέχονται το ένα το άλλο.
Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, θα πω μόνο πως η αγορά τριών μεταχειρισμένων επαγγελματικών οχημάτων, τύπου ελαφρύ VAN ελέγχεται ηθικά γιατί η εταιρεία που πουλάει… απασχολεί ως εργαζόμενη, πρόσωπο συγγενικό με ανώτερο – πιο ανώτερο δεν πάει… – μέλος της διοίκησης της δημοτικής επιχείρησης και επίσης, υποψήφια δημοτική σύμβουλο με την παράταξη του Δημάρχου. Το κόστος της αγοράς ανέρχεται στα 30.000 πλέον ΦΠΑ, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ.9591/20-09-2023 υπογραφείσα σύμβαση ανάμεσα στα δύο μέρη. Το ύποπτο είναι η αγορά προχωρά σε χρόνο προεκλογικό, χωρίς ανταγωνισμό, με μια μόνο προσφορά και με ηθικό θέμα υπαρκτότατο.
Ακόμα και αν γίνονταν δέκα προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος – και όχι διαγωνισμοί – και το μόνο “μαγαζί” που κατέθεσε προσφορά ήταν αυτό στο οποίο δουλεύει η γυναίκα μου, εγώ δεν θα ανέθετα την αγορά και δεν θα υπέγραφα με τίποτα. Αυτό είναι το θέμα.
Το Ζαγόρι στην Unesco
Μια τεκμηριωμένη ανακοίνωση για την ένταξη του Ζαγοριού στον κατάλογο πολιτιστικών μνημείων της Unesco εξέδωσε προχθές η περιφερειακή παράταξη ΦΩΣ.
Αυτό που λέει η παράταξη του Λάμπρου Γεωργόπουλου είναι πως η επιτυχία της ένταξης του Ζαγοριού δεν είναι ολοκληρωμένη, όσο θα μπορούσε να είναι, κάτι που προφανώς κανείς από τους πανηγυρίζοντες φορείς – Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της βουλής, Υπουργός Πολιτισμού, Περιφερειάρχης Ηπείρου και Δήμαρχος Ζαγορίου – δεν επεσήμαναν στις πανηγυρικές ανακοινώσεις τους.
Στηρίζεται στο κείμενο πρότασης της Unesco η παράταξη ΦΩΣ – εδώ ολόκληρο το κείμενο, στη σελίδα 73 οι αναφορές στο Ζαγόρι – το οποίο βέβαια, στην αρχή του, αναφέρει επί λέξει ότι: (σ.σ. η Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco) “1. Αφού εξέτασε τα έγγραφα… 2. Αναβάλει την εξέταση της υποψηφιότητας του Πολιτιστικού Τοπίου Ζαγορίου, Ελλάδα, βάσει των φυσικών κριτηρίων, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα να πληροί το κριτήριο (x), προκειμένου να επιτραπεί στο Κράτος Μέρος να προετοιμάσει μια αναθεωρημένη και διευρυμένη υποψηφιότητα για μια μεγαλύτερη περιοχή”… (σ.σ. που θα περιλαμβάνει το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου, θα προστατέψει ολιστικά την βιοποικιλότητα, θα περιλάβει μέτρα για τη διατήρηση των παραδοσιακών καθεστώτων βόσκησης).
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι δεχτήκαμε μια ανακήρυξη της Unesco με πολλές εκπτώσεις, για τις οποίες θα έπρεπε να δοθούν μερικές απαντήσεις, από την Υπουργό Πολιτισμού ας πούμε, που λέχθηκε ότι θα βρεθεί στα Γιάννενα την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου, είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι στις 8 Σεπτεμβρίου η αρμόδια Επιτροπή της Unesco λέει ότι θα δοθεί παράταση στην εξέταση της υποψηφιότητας και στις 19 Σεπτεμβρίου,ο Διεθνής Οργανισμός ανακοινώνει την απόφαση ένταξης…
Μήπως, λέω μήπως, βιαστήκανε κάποιοι για να επισπευσθεί το χαρμόσυνο νέο… προκειμένου να το εκμεταλλευτούν προεκλογικά; Δεν το είχα από την πρώτη στιγμή, γιατί σκέφτηκα ότι τέτοιοι οργανισμοί είναι σοβαροί… αλλά μήπως δεν ήταν και τόσο συμπτωματική τελικά η ανακήρυξη;
