Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Είμαστε λίγες μόνο μέρες πριν από τις Ευρωεκλογές και εν τούτοις η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δε θυμίζει παλιότερες εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι αιτίες πολλές και διάφορες:
– Σαφώς και υπάρχει μια σχετική κόπωση του εκλογικού σώματος από τις αλλεπάλληλες εκλογές.
Μη ξεχνάμε ότι τους τελευταίους 12 μήνες είχαμε διπλές εθνικές και διπλές αυτοδιοικητικές εκλογές.
– Καταγράφεται επίσης μια απογοήτευση και μια δυσαρέσκεια των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, απέναντι στο πολιτικό-κομματικό σύστημα, καθώς δεν εισπράττουν μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας για ένα καλύτερο μέλλον.
-Το γεγονός ότι έχει προεξοφληθεί και πάλι η νίκη της ΝΔ είναι επίσης ένας παράγοντας που μειώνει αισθητά το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων.
Σε κάθε περίπτωση, όσο πλησιάζουμε προς την 9η Ιούνη, τα 31κόμματα και οι 1300 περίπου υποψήφιοι Ευρωβουλευτές, εντείνουν τις δραστηριότητες και τις περιοδείες τους με στόχο εκτός των άλλων να αυξήσουν και τη συμμετοχή των πολιτών στην κάλπη.
Παρά ταύτα όμως το κλίμα παραμένει υποτονικό και η πλειοψηφία των πολιτών δείχνει μικρό ενδιαφέρον ή και αδιαφορία για τις ευρωεκλογές.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος δεν καταγράφεται μόνο στις έρευνες αλλά φαίνεται και από την μικρή συμμετοχή στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις.
Δε θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι μετά από πολλά χρόνια οι ευρωεκλογές δεν γίνονται ταυτόχρονα με τις Δημοτικές κι αυτό αυξάνει τον κίνδυνο στις 9 Ιούνη να καταγραφεί ρεκόρ αποχής ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες.
Το ενδεχόμενο της μικρής συμμετοχής στην κάλπη είναι κάτι, που όσοι έχουμε δημόσιο λόγο, οφείλουμε να το αντιπαλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς η ψήφος αποτελεί καθήκον και υποχρέωση…
O προεκλογικός διάλογος, για μια ακόμη φορά αναλώθηκε περισσότερο σε θέματα που κυριαρχούν στην “εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση” και λιγότερο επικεντρώθηκε στα κρίσιμα Ευρωπαϊκά διακυβεύματα.
Οι καμπάνιες των κομμάτων γίνονται με όρους βουλευτικών- εθνικών εκλογών και λιγότερο με Ευρωπαϊκούς.
Θέματα όπως η ακρίβεια, η κατοικία, η Υγεία και η Παιδεία, η τραγωδία των Τεμπών και οι παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων είχαν προτεραιότητα έναντι της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Άμυνας, του μεταναστευτικού, της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, της ενεργειακής και κλιματικής κρίσης, του δημογραφικού κλπ.
Οι δημοσκοπήσεις που συνεχίζουν να δημοσιοποιούνται σε γενικές γραμμές επιβεβαιώνουν την συνθήκη ασυμμετρίας, που βρίσκεται το πολιτικό σύστημα εδώ και ένα χρόνο.
Η ΝΔ παραμένει με μεγάλη διαφορά πρώτη πολιτική δύναμη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολιτικά κυρίαρχος, χωρίς αυτή τη στιγμή να φαίνεται ότι μπορεί να απειληθεί η πολιτική του ηγεμονία.
Και όμως υπάρχουν ακόμη σημαντικά ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα μέχρι και την ώρα που θα ανοίξουν οι κάλπες:
-Τι ποσοστό θα λάβει η ΝΔ και αν θα προσεγγίζει αυτό των προηγούμενων Ευρωεκλογών;
– Ποιο κόμμα , ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ, θα καταλάβει την 2η θέση και με τι ποσοστό;
– Ποιο θα είναι αθροιστικά το ποσοστό της ακροδεξιάς, τόσο στη χώρα μας όσο και πανευρωπαϊκά, καθώς όλοι προβλέπουν ότι οι ισορροπίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλάζουν;
– Ποια από τα 6 κόμματα που είναι στο όριο του 3% θα καταφέρουν να το ξεπεράσουν και κυρίως να εκλέξουν Ευρωβουλευτή . Αναφέρομαι στην ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, στη ΝΙΚΗ, στο ΜΕΡΑ 25, στη ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, στη ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ και στους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Ανδρέα Λοβέρδου;
Σημαντικά ερωτήματα που θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της επόμενης μέρας, δεδομένου ότι θα διαμορφώσουν το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα διεξαχθούν οι διεργασίες για τις επόμενες εθνικές εκλογές και κυρίως θα καθορίσουν τους όρους, τις προϋποθέσεις και τις προοπτικές συγκλίσεων στο χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.
Υπό αυτή την έννοια θεωρώ σημαντική την προσέλευση όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών στις κάλπες, καθώς με την ψήφο τους θα γίνουν συμμέτοχοι στις επικείμενες διεργασίες!