Με μια μαζική συγκέντρωσή την Δευτέρα το απόγευμα στην πλατεία Δημαρχείου στην Ελεούσα του δήμου Ζίτσας και επίσκεψη τη Τρίτη σε βιομηχανίες της περιοχής έδωσε συνέχεια στο πολιτικό της άνοιγμα η κομματική οργάνωση Ιωαννίνων με ομιλητή το Θ. Παφίλη μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ.
Ο Θ. Παφίλης στην ομιλία του στην Ελεούσα ανάμεσα στα διάφορα ζητήματα της επικαιρότητας επικεντρώθηκε στις σοβαρές συνέπειες για τους κατοίκους της περιοχής και όλης της Ελλάδας από την χιονοστιβάδα επενδύσεων σε ΑΠΕ που επιδοτούνται προκλητικά με 6,2 δις ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι από τα φωτοβολταικά πάρκα, τις μονάδες καύσης βιορευστών στα Γραμμενοχώρια, βιοαερίου στην ΒΙΠΕ και τις ανεμογεννήτριες στον Κασιδιάρη κερδισμένοι είναι μόνο οι επιχειρηματικοί όμιλοι που επενδύουν. Ενδεικτικά αναφέρθηκε ότι μόνο για τα φωτοβολταϊκά πάρκα δεσμεύονται 4.300 στρέμματα – μόνο στη Ζίτσα 2500 στρέμματα – με κίνδυνο να επηρεαστεί αρνητικά το μικρόκλιμα της περιοχής από την αναμενόμενη αύξηση της θερμοκρασίας. Από την άλλη «θα υπάρξει βίαιη εκτόπιση αγροτών και των κτηνοτρόφων, σε πολλές περιπτώσεις θα σταματήσει η παραγωγική διαδικασία, θα μετατοπιστούν σε όλο και ποιο ορεινές περιοχές που σημαίνει αυξημένο κόστος παραγωγής. Τα βοσκοτόπια, οι καλλιέργειες θα μειωθούν αντικειμενικά, θα υποβαθμιστούν τα προϊόντα, άρα έχουμε κίνδυνο ξεκληρίσματος και καταστροφής παραγωγικών δυνατοτήτων για το συμφέρον των μεγάλων επιχειρηματιών». Διευκρίνισε ότι τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης δεν είναι δωρεάν, θα αυξήσουν το κρατικό χρέος που πάλη ο λαός θα κληθεί να αποπληρώσει.
Την Τρίτη κλιμάκιο στελεχών με επικεφαλής το Θ. Παφίλη επισκέφτηκε το πτηνοσφαγείο της «Νιτσιάκος ΑΕΒΕ» στη ΒΙΠΕ και το εργοστάσιο εμφιάλωσης της «Χήτος ΑΕΒΕ» στην Κρανούλα Ιωαννίνων. Στη συζήτηση με τους εργάτες που με ιδιαίτερη προσοχή και ενδιαφέρον παρακολούθησαν τις θέσεις του ΚΚΕ για την επικαιρότητα, επισημάνθηκε ότι ο αντεργατικός νόμος «Χατζηδάκη» με τα 10ωρα και την γενίκευση της ευέλικτης εργασιας αποτελεί ένα από τα 13 προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των δόσεων του Ταμείου Ανάκαμψης, ακόμη μια απόδειξη πως δεν μπορούν οι εργάτες με την εργοδοσία να έχουν κοινά συμφέροντα. Παράλληλα αναδείχτηκε η ανάγκη οργάνωσης στα σωματεία, στο χώρο δουλειάς, ως η μόνη ρεαλιστική απάντηση στη διαρκή χειροτέρευση των συνθήκων εργασίας, της προστασίας της ζωής και των δικαιωμάτων τους.