
“Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει o Άγιος Βασίλης” είναι μια γραμμή από ένα άρθρο του Francis Pharcellus Church με τίτλο “Is There a Santa Claus?” («Υπάρχει Άγιος Βασίλης;»), το οποίο εμφανίστηκε στην εφημερίδα της Νέας Υόρκης The Sun στις 21 Σεπτεμβρίου 1897 και έγινε ένα από τα πιο διάσημα editorial που έχουν δημοσιευτεί ποτέ. Γράφτηκε ως απάντηση σε μια επιστολή της οκτάχρονης Virginia O’Hanlon που ρωτούσε εάν ο Άγιος Βασίλης ήταν αληθινός, το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά ανώνυμα και η υπογραφή του Church δεν αποκαλύφθηκε παρά μόνο μετά τον θάνατό του το 1906. Η Sun αποδέχτηκε σταδιακά τη δημοτικότητα της επιστολής και της απάντησης και επανέλαβε την επανέκδοση κατά την περίοδο των Χριστουγέννων κάθε χρόνο από το 1924 έως το 1950, όταν η εφημερίδα σταμάτησε να δημοσιεύεται.
Το «Υπάρχει Άγιος Βασίλης;» ανατυπώνεται συνήθως κατά τη διάρκεια της περιόδου των Χριστουγέννων και των εορτών και έχει αναφερθεί ως το πιο ανατυπωμένο άρθρο εφημερίδας στην αγγλική γλώσσα. Έχει μεταφραστεί σε περίπου 20 γλώσσες και διασκευάστηκε ως ταινία, τηλεοπτικές παρουσιάσεις, μιούζικαλ και καντάτα.
Το άρθρο έχει ως εξής:
Χαιρόμαστε που απαντάμε αμέσως και επομένως εμφανώς στην παρακάτω ανακοίνωση, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη μεγάλη μας ικανοποίηση που ο πιστός συγγραφέας της συγκαταλέγεται στους φίλους της Sun:
«Αγαπητέ αρχισυντάκτη: Είμαι 8 χρονών.
Μερικοί από τους μικρούς μου φίλους λένε ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης.
“Ο μπαμπάς λέει “Αν το δεις στη Sun είναι έτσι”.
Πες μου σε παρακαλώ την αλήθεια: υπάρχει Άγιος Βασίλης;».
Virginia O’Hanlon.
115 West Ninety-fifth street
Βιρτζίνια, οι μικροί σου φίλοι κάνουν λάθος. Έχουν επηρεαστεί από τον σκεπτικισμό μιας σκεπτικιστικής εποχής. Δεν πιστεύουν παρά μόνο ό,τι βλέπουν. Νομίζουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει που να μην είναι κατανοητό από τα μυαλά τους. Όλα τα μυαλά, Βιρτζίνια, είτε είναι αντρικά είτε παιδικά, είναι μικρά. Σε αυτό το μεγάλο σύμπαν μας, ο άνθρωπος είναι ένα απλό έντομο, ένα μυρμήγκι, στη διάνοιά του, σε σύγκριση με τον απεριόριστο κόσμο γύρω του, όπως μετριέται με τη νοημοσύνη που μπορεί να συλλάβει ολόκληρη την αλήθεια και τη γνώση.
Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης. Υπάρχει τόσο σίγουρα όσο υπάρχει η αγάπη, η γενναιοδωρία και η αφοσίωση, και να ξέρεις ότι τα παραπάνω αφθονούν και δίνουν στη ζωή σου την υψηλότερη ομορφιά και χαρά της. Αλίμονο! πόσο θλιβερός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε ο Άγιος Βασίλης. Θα ήταν τόσο θλιβερός όπως αν δεν υπήρχαν Βιρτζίνιες… Δεν θα υπήρχε τότε παιδική πίστη, ποίηση, ρομαντισμός για να γίνει ανεκτή αυτή η ύπαρξη. Δεν θα έπρεπε να έχουμε καμία απόλαυση, εκτός από την αίσθηση και την όραση. Το αιώνιο φως με το οποίο η παιδική ηλικία γεμίζει τον κόσμο θα έσβηνε.
Μην πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη! Μπορεί επίσης να μην πιστεύεις στις νεράιδες! Μπορείς να πείσεις τον πατέρα σου να προσλάβει άντρες για να παρακολουθούν σε όλες τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων για να πιάσουν τον Άγιο Βασίλη, αλλά ακόμα κι αν δεν έβλεπαν τον Άγιο Βασίλη να κατεβαίνει, τι θα αποδείκνυε αυτό; Κανείς δεν βλέπει τον Άγιο Βασίλη, αλλά αυτό δεν είναι σημάδι ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Τα πιο αληθινά πράγματα στον κόσμο είναι αυτά που ούτε τα παιδιά ούτε οι άνδρες μπορούν να δουν. Είδατε ποτέ νεράιδες να χορεύουν στο γρασίδι; Φυσικά όχι, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι δεν είναι εκεί. Κανείς δεν μπορεί να συλλάβει ή να φανταστεί όλα τα θαύματα που είναι αόρατα και μη ορατά στον κόσμο.
Μπορείς να σκίσεις την κουδουνίστρα του μωρού και να δεις τι κάνει τον θόρυβο μέσα, αλλά υπάρχει ένα πέπλο που καλύπτει τον αόρατο κόσμο που ούτε ο ισχυρότερος άνδρας, ούτε καν η ενωμένη δύναμη όλων των ισχυρότερων ανδρών που έζησαν ποτέ, δεν μπόρεσε να σκίσει. Μόνο η πίστη, η φαντασία, η ποίηση, η αγάπη, ο ρομαντισμός, μπορούν να παραμερίσουν αυτή την κουρτίνα και να δουν και να απεικονίσουν την υπεράνω ομορφιά και τη δόξα. Είναι όλα αληθινά; Αχ, Βιρτζίνια, σε όλο αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα άλλο αληθινό και διαρκές.
Όχι, ο Άγιος Βασίλης, δόξα τω θεώ, ζει, και θα ζει για πάντα. Και σε χίλια χρόνια από τώρα, Βιρτζίνια, όχι, σε δέκα φορές επί δέκα χιλιάδες χρόνια από τώρα, θα συνεχίσει να χαροποιεί την καρδιά της παιδικής ηλικίας.