Κολλήματα…
Πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια απ’ τις τελευταίες εκλογές και όλες οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις από τότε και μετά, δείχνουν ένα πράγμα.
Η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα με διψήφια ποσοστιαία διαφορά από τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ -δηλαδή μεγαλύτερη απ’ αυτή με την οποία κέρδισε τις τελευταίες εκλογές- και ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης είναι πρώτος με διπλάσια ποσοστιαία διαφορά απ’ τον Α.Τσίπρα ως προς την καταλληλότητα για αυτή την θέση, στις περισσότερες μάλιστα εξ αυτών με τον «κανένα απ’ τους δύο» δεύτερο και τρίτον τον Τσίπρα. Όπως εύστοχα παρατηρεί σε συνέντευξη του στο RadioK – το εβδομαδιαίο podcast της Καθημερινής- και ο εκλογολόγος καθηγητής Ν. Μαραντζίδης, ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να ανακάμψει, γιατί «δεν άλλαξε αρχηγό, δεν άλλαξε ηγετική ομάδα και δεν άλλαξε αφήγημα. Ένας ψηφοφόρος που δεν είχε επιλέξει το 2019 τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιον λόγο έχει να γυρίσει;». Προφανώς κανέναν. Όσο και να λέει ο Τσίπρας: «εγώ έχω συνηθίσει να χάνω στις δημοσκοπήσεις και να κερδίζω στην κάλπη», με τις τελευταίες συνεχείς εκλογικές αποτυχίες να τον διαψεύδουν οικτρά τα «γράδα» έπεσαν, έμεινε όμως σταθερή η αμφισβήτηση των δημοσκοπήσεων ως το έσχατο όπλο για τη διατήρηση του καταποντισμένου κομματικού ηθικού.
Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να ζητήσουν τη σύγκληση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, για την τελευταία δημοσκόπηση της Opinion Poll, «αφού παρατήρησαν το φαινόμενο να δίνεται μια δημοσκοπική «ένεση» στην κυβέρνηση Μητσοτάκη κάθε φορά που βρίσκεται στριμωγμένη». Τι λέτε ρε παιδιά; Ποιο «στρίμωγμα» και ποια «ένεση»; Ειλικρινά τείνω να πιστεύω ότι οι τύποι «είναι αλλού». Είναι να απορεί κανείς, πώς ακριβώς προσεγγίζει τις εταιρείες δημοσκοπήσεων ένα κόμμα που τις θεωρεί «μίσθαρνα όργανα της κυβέρνησης». Γιατί δεν εγκαλούν και τις υπόλοιπες εταιρείες δημοσκοπήσεων μια και όλες εδώ και μια πενταετία λεν τα ίδια;
Mας το αποκαλύπτει το κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή» (2/6): «Την ίδια στιγμή, αλγεινή εντύπωση προκαλεί και η εξώφθαλμη παρέμβαση της δημοσκόπησης στα εσωκομματικά ενός κοινοβουλευτικού κόμματος -ΚΙΝΑΛ- εν μέσω της διαδικασίας για την εκλογή αρχηγού, όπου ο εκλεκτός του Μεγάρου Μαξίμου, Ανδρέας Λοβέρδος προηγείται μακράν των υπολοίπων υποψηφίων». Α, έτσι λοιπόν. Πέστο να τελειώνουμε. Και για να μην έχουμε αμφιβολίες έσπευσε ο Τσίπρας να μας το εξηγήσει: «…ο κ. Λοβέρδος έχει ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό σχέδιο και το εκπέμπει. Μιλώ για την ανάγκη να γίνει το ΚΙΝΑΛ ένας δορυφόρος της ΝΔ…» (3/6).
Πάντως εμείς δεν ακούσαμε κάτι τέτοιο. Και στο κάτω κάτω της γραφής τι τον νοιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα τι εκπέμπει το ΚΙΝΑΛ. Μαγαζί τους είναι; Nαι, ναι ξέρω. Κάνουν «κρα» να γίνει, αλλά έτσι άγαρμπα που το παν το μόνο που θα καταφέρουν είναι να βγει ο Λοβέρδος απ’ τον πρώτο γύρο. Λογικό. Όταν πας σε ένα εκλογικό σώμα που είναι αντιΣΥΡΙΖΑ «μέχρι το κόκκαλο» και του λες τι δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαν να τους λες τι να ψηφίσουν.
Κατά τα άλλα, όπως είπαμε, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι και ο Τσίπρας δεν τραβάει και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε τέλμα. Απλούστατα γιατί λείπει η σοβαρότης. Η συνεχής κινδυνολογία και καταγγελιολογία που δεν βγαίνει σου γυρίζει εν τέλει μπούμεραγκ. Από ένα σημείο και μετά η κοινωνία περιμένει προτάσεις και λύσεις και όχι κουβέντες καφενείου για το μικρομέγαλο πολιτικό σου «μεγαλείο» που περιμένει να δικαιωθεί.
Πιστέψτε με κανείς δεν ασχολείται. Μόνο διαταραγμένοι μπορεί να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι κάτι σαν ακροδεξιά χούντα ή ότι ο Μητσοτάκης διαλύει τη χώρα –όπως αφηνιασμένα υποστηρίζουν οι εφημερίδες και τα troll του ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να θέλουν να ναυαγήσει η χώρα αλλά αυτή δεν τους κάνει το χατίρι. Σαν να ποντάρουν σε μια καταστροφή που δεν έρχεται. Σαν να ψάχνουν την ευκαιρία για να ρεφάρουν ελπίζοντας σε μια αρπαχτή. Αυτή λοιπόν την ευκαιρία ζητάν. Την όποια ευκαιρία, την κάθε ευκαιρία.
Γι’ αυτό πέφτουν συνεχώς σε «λούμπα», γινόμενοι κυριολεκτικά «ρόμπα» απ’ τις ατελείωτες αρλούμπες, μπούρδες και παπαριές τους, που όμως φευ! τις προσπερνάν μέσω της ανεπίγνωστης οίησης και του παροιμιώδους κυνισμού. Είναι γνωστή άλλωστε η αγάπη του Τσίπρα για τον πρόεδρο Μάο, ο οποίος από παλιά είχε διαπιστώσει ότι «η μεγάλη αναταραχή είναι μια υπέροχη κατάσταση».
Πρώτος είχε καταλάβει ότι το ζητούμενο για την Αριστερά είναι η ευκαιρία. Λογικό. Σε συνθήκες κανονικότητας κανείς δεν θα σκεφτόταν να κάνει «Μεγάλο Τιμονιέρη» τον Μάο ή τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβέρνηση. Αντίθετα η πανδημία -όπως και η χρεοκοπία το 2010- μπορεί να ξεχαρβαλώσει τα πάντα και η Αριστερά να βγει στον αφρό.
Απ’ την πρώτη στιγμή η αντιμετώπιση της πανδημίας απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια προσδοκία ξεχαρβαλώματος. Τι να πρωτοθυμηθώ. Τις στατιστικές αλχημείες στην αρχή της πανδημίας με ανόμοιες συγκρίσεις μιας ευρωπαϊκής χώρας όπως είναι η δικιά μας με την Αλβανία και άλλες βαλκανικές και νοτιοαμερικανικές χώρες, την ανοίκεια επίθεση δίκην δολοφονίας χαρακτήρα απ’ τα συριζαϊκά δημοσιογραφικά «πιστόλια» Καρτερό και Βαξεβάνη που μαζί με το «αυτόματο» Τράγκα έβαλλαν κατά ριπάς κατά του Τσιόδρα συνεπικουρούμενοι απ’ το έτερο πολιτικό πιστόλι τον Πολάκη, τo χολερικό «μετά θα λογαριαστούμε» των social, ή τον εσμό του πολιτικοδημοσιογραφικοκαλλιτεχνικού συρφετού που κυριολεκτικά ήταν για φτύσιμο (Βελόπουλος, Γιαννούλης,Βαρεμένος, Ακρίτα, Αντώναρος, Γιάμαλη, Ραπτόπουλος Κραουνάκης, Πετράκος και βάλε) παρέα με κάποιες «επιστημονικές» φωνές αμφισβήτησης που ενώ δεν προσέφεραν τίποτα τελικά μόνο κακό έκαναν (Κούβελας).
Είναι νωπές άλλωστε οι δηλώσεις Τσίπρα: «…Δεν υπάρχει εμβόλιο…» (6/11/2020), «…άπιαστος ο στόχος οι 25000 εμβολιασμοί…» (13/1/2021) (φτάσαμε μέχρι σήμερα αισίως εως 114000 ημερήσιους εμβολιασμούς), «…δέχομαι το ρίσκο κάποιοι να κολλήσουν στις διαδηλώσεις…» (9/2/2021), «…θα γίνουμε Μπέργκαμο…» (8/3/2021), «…ο εμβολιασμός σε νεότερες ηλικίες είναι «ξεστοκάρισμα»…» (28/4/2021). Αμέτρητες οι φορές που «το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει», όπως και οι fake στατιστικές και οι κατασκευασμένες ειδήσεις με κραυγαλέα περίπτωση- αλλά και τόσο διαδεδομένη- ότι το 2ο κύμα της πανδημίας στην Ελλάδα ήρθε γιατί ανοίξαμε τον τουρισμό.
Όχι κύριοι, το 2ο κύμα της πανδημίας στην Ελλάδα δεν ήρθε απ’ τον τουρισμό. Τελεία και παύλα. Διαβάστε επιτέλους τα δεδομένα και μετά μιλάτε. Φτάνει πια.
Αφήστε δε τις «εξυπνάδες» για τα lockdown με το «ο ιός κολλάει μέχρι τις 12, αλλά μετά τις 12 δεν κολλάει» γιατί δυστυχώς φέρνουν θύματα. Να φανταστείτε ακόμα και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τύπος του αμφισβητεί το πρόγραμμα εμβολιασμού, το οποίο επαινεί όλος ο κόσμος. Ξέρουν τι λένε, απλώς δεν ξέρουν τι θέλουν να πουν. Είναι αυτό που λεν οι Άγγλοι «loony left», σε ελεύθερη μετάφραση «παλαβή αριστερά».
Πρόσφατα έργα της οι ανακοινώσεις για την Ακρόπολη και τα έργα που εκτελούνται εκεί, για την εγκληματικότητα, και για το πρώην βασιλικό κτήμα Τατοΐου. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι το πολιτειακό ζήτημα στην Ελλάδα λύθηκε το 1974 επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, και από τότε δόξα τω θεώ σχέδια για «παλινόρθωση της μοναρχίας» δεν είχαμε.
Πώς και τα θυμηθήκαμε τώρα όλα αυτά; Aπ’ την αστεία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για όσα είπε ο Μητσοτάκης στη Σοφία της Ισπανίας (βασιλομήτωρ της Ισπανίας, αδερφή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου). Κ. Μητσοτάκης: «…Θέλουμε να αναδείξουμε όλο το χώρο [βασιλικό κτήμα Τατοΐου] γιατί πράγματι ήταν παράλειψη ότι ο χώρος ήταν τόσο παραμελημένος. Πάει πάρα πολύς κόσμος. Και τώρα θα είναι μία ευκαιρία. Έχουμε κάνει μία πολύ ωραία μελέτη συνολική για την ανάδειξη του χώρου, όλα τα παλιά κτίσματα, οι τάφοι… Θα κάνουμε μία πολύ ήπια ανάπτυξη, θα ξαναδώσουμε ζωή στο αγρόκτημα θα παράγουμε αγροτικά προϊόντα και θα το κάνουμε έναν πόλο επισκέψιμο για όλους τους πολίτες ειδικά του λεκανοπεδίου. Θα γίνει κάτι πολύ ωραίο, την επόμενη φορά θα χαρώ πάρα πολύ να σας ξεναγήσω».
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ: «Προκαλεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης κατά την επίσκεψη της Βασίλισσας της Ισπανίας (σ.σ. λάθος, βασιλομήτωρ είναι…) στην Ελλάδα συμπεριφέρθηκε σε ό,τι αφορά στο Τατόι σαν να επρόκειτο για περιουσία που δεν ανήκει δικαιωματικά στον ελληνικό λαό. Όπως φαίνεται υπάρχει ακόμα μια πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας που δεν εννοεί να καταλάβει ότι το Τατόι και γενικά η περιουσία της τέως βασιλικής οικογένειας, που παρακολουθούσε τον θεσμό της μοναρχίας, δεν προσφέρεται για επίδειξη προσωπικών δημοσίων σχέσεων. Οι Έλληνες πολίτες έχουν γερή ιστορική μνήμη, η οποία δεν σβήνεται με εκατέρωθεν χαριτωμένες φιλοφρονήσεις. Το Τατόι αποτελεί κτήμα του ελληνικού λαού, που πλήρωσε γι’ αυτό τον λόγο αδρά αποζημίωση στην τέως βασιλική οικογένεια, η οποία – ως γνωστόν – είχε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας». Συμπέρασμα: «τα παιδία παίζει», εκδίδοντας αντιπολιτευτικές ανακοινώσεις επί παντός επιστητού, ακόμη και για θέματα που δεν επιδέχονται ανακοίνωση.
Η αστεία ανακοίνωση δεν επιδέχεται καν κριτικής. Μόνο μια προτροπή: Ας πάνε «τα παιδιά» ένα ταξίδι στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη να δουν με τι μεράκι και προσήλωση οι Σοβιετικοί σύντροφοι αναστήλωσαν τα χειμερινά και θερινά ανάκτορα των Τσάρων και τα ανάκτορα της «αριστοκρατίας» και μετά τα λέμε.
Για την εγκληματικότητα η στάση που κρατούν είναι και να διαδηλώνουν με πανό «έξω οι μπάτσοι από τις γειτονιές» -όπως συνέβη πριν λίγους μόλις μήνες- απαιτώντας μάλιστα να διαλυθεί άμεσα η ομάδα «Δράση» (Τσίπρας 12/3/2021 στη βουλή), και την ίδια στιγμή να κατηγορούν την κυβέρνηση για την πρόσληψη των 400 της «πανεπιστημιακής αστυνομίας» «…ενώ τα αστυνομικά τμήματα είναι άδεια στην γειτονιά» (Βούτσης 4/6/2021 στη βουλή). Το πιο απλό, δηλαδή να ισχύσουν ταυτόχρονα και τα δύο, δεν το λεν για να μην καταρρεύσει το βασικό τους αφήγημα περί «της αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια».
Eκεί όμως που το πράγμα ξέφυγε είναι στις ανακοινώσεις για την Ακρόπολη. Τις προάλλες ο Τσίπρας επισκέφθηκε την Ακρόπολη- επίσκεψη αναμφισβήτητα επιμορφωτική και για τον πολιτικό μηχανικό Τσίπρα αλλά και για τον πολίτη Τσίπρα- και αφού «επιθεώρησε» τα έργα απηύθυνε προειδοποίηση προς την κυβέρνηση «…να πάψει να κακοποιεί την πολιτιστική μας κληρονομιά…». Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι ζόρι τραβάει ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ με την Ακρόπολη αλλά και με τα γλυπτά που δεν είναι γλυπτά στον υπό κατασκευή σταθμό «Βενιζέλου» του μετρό Θεσσαλονίκης.
Δεκαετίες ολόκληρες μια χαρά προστατεύονται η Ακρόπολη και η «πολιτιστική μας κληρονομιά» από τους αρμόδιους για την Ακρόπολη χωρίς -ευτυχώς- να βάλλει κανένα κόμμα το χέρι του. Κάτι ξέρουν καλύτερα ο Μ. Κορρές (ακαδημαϊκός, καθηγητής αρχιτεκτονικής, πρόεδρος της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης που δουλεύει για τα μνημεία της 46 χρόνια, μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου) και ο Τ. Τανούλας (αρχιτέκτονας, προϊστάμενος του έργου αποκατάστασης των Προπυλαίων (1984-2012) και επιβλέποντας της αναστήλωσης στη νότια πτέρυγα των Προπυλαίων (2013-2016)) -που επιτρέπεται και να διαφωνούν επιστημονικά σε τεχνικά θέματα μια και τα ξέρουν- απ’ τους άσχετους Σ. Αναγνωστοπούλου και Π. Σκουρολιάκο-βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- που τσιρίζουν για «το τσιμέντωμα της Ακρόπολης» παρασυρόμενοι απ’ τα troll του.
Φυσικά σε αισθητικά θέματα έχει ο καθένας τις δικές του προτιμήσεις. Δεν μπορεί, όμως, να απαξιώνεται με εύκολους χαρακτηρισμούς η δουλειά μιας ομάδας επιστημόνων, που για δεκαετίες ολόκληρες δουλεύει για την αναστήλωση της Ακρόπολης ως έργο ζωής. Η ανακοίνωση άλλωστε της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ ) απαντά σ’ όλες τις τεχνικές απορίες για τα έργα στην Ακρόπολη (16/3/2021), αποκαλύπτοντας παράλληλα και όλα τα ψέματα που διακινούνταν γύρω απ’ αυτά.
Υ.Γ. Το «κόλλημα που έχουν φάει» εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ για την Ακρόπολη χρήζει πράγματι εξέτασης, όχι πάντως πολιτικής. Μεταφέρω κάποια κομμάτια από άρθρο της Σ. Αναγνωστοπούλου (της γνωστής μας από πριν) στην «Αυγή» (29/5/2021) με τίτλο: «Υπό το βλέμμα της Ακρόπολης» (Διαβάστε το όλο. Μη το χάσετε, είναι σκέτη απόλαυση). «…τον αιώνα αμφισβήτησης του αποικιακού παρελθόντος, αμφισβήτησης του «λευκού» και «μορφωμένου πολιτισμού», το ζήτημα δεν είναι πώς βλέπει μια ελίτ τα μνημεία αλλά πώς βλέπουν τα εμβληματικά μνημεία όπως η Ακρόπολη τις ελίτ… Οι διαστρώσεις (της Ακρόπολης) αφαιρούν το δικαίωμα να αφηγηθεί δημοκρατικά τις ιστορίες και τις περιπέτειές της στις παρούσες και τις μέλλουσες γενιές…».
Τα πράγματα μάλλον στενεύουν από ιατρικής άποψης…
Τη στήλη επιμελείται και…
Ψαρεύει (όταν δεν γράφει…) ο Γρηγόριος Φαρμάκης
(ΥΓ: «Χτυπάει» χωρίς πρόγραμμα)
