Λέξεις vs Αριθμών
Ξεκινώ με κάποια σχόλια που διάβασα για τα ποσοστά ανόδου και πτώσης της μετοχής της ΑΜΤD Digital, που πήγε από τα 7.8$ στα 2550$ στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης μέσα σε 12 ημέρες και από εκεί στα 1100$ μέσα σε μία μόνο συνεδρίαση, αποτελώντας την απόλυτη φούσκα του 2022. Δηλαδή η τιμή της αυξήθηκε κατά 32592,3% σε 12 ημέρες και μετά από εκεί έπεσε κατά 56,86% μέσα σε μία μόνο συνεδρίαση.
Στα σχόλια που είδα «η μετοχή εύκολα θα πιάσει την ανώτατη τιμή της αφού το μόνο που χρειάζεται είναι μια άνοδο κατά 57%, δεδομένου ότι η μετοχή έχει ήδη καταγράψει ποσοστό ρεκόρ ανόδου 32592,3%», ή το άλλο «αφού η μετοχή ανέβηκε κατά 32592% και μετά έπεσε κατά 57% θα πρέπει να πέσει άλλο ένα 32535% για να επιστρέψει στην αρχική της τιμή των 7,8$».
Αδιανόητα πράγματα. Συνδιασμός οικονομικού ανορθολογισμού και μαθηματικού αναλφαβητισμού. Η απλή αριθμητική του Δημοτικού με το «επί τοις εκατό» δεν τους λέει κάτι. Αν η μετοχή από τα $1100 ανέβει κατά 57%, τότε θα φτάσει στα $1.727 και όχι στα $2550. Είναι δε δυνατόν να λές ότι η τιμή μιας μετοχής μπορεί να υποστεί πτώση μεγαλύτερη του 100%; Δηλαδή, όχι μόνο να μηδενίσει αλλά να υποχωρήσει ακόμα περισσότερο. Να πάει, πού;
Όταν δε το πράγμα πάει στο αντιπολιτευτικό σκηνικό, η αντιπολιτευτική λεκτική υστερία του ΣΥΡΙΖΑ -στα όρια πια της μανίας- μας λέει ότι για την παγκόσμια πανδημία έφταιγαν ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία, για την κλιματική κρίση και τις πυρκαγιές φταίει η διαχείριση της κυβέρνησης και το «επιτελικό χάος», για την ενεργειακή κρίση, που χτυπάει Αμερική και Ευρώπη, φταίει –ποιος άλλος;– η κυβέρνηση της Ν.Δ., και τα golden boys της ΔΕΗ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Αυτά δεν είναι τίποτε. Σύμφωνα με τη ετυμηγορία του βουλευτή και τομεάρχη Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ X.Σπίρτζη- πρώην πασοκικό «μπουμπούκι»: « η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κάνει την αυτοκριτική της για το γεγονός ότι μέσα σε τρεις μέρες είχαμε τρεις γυναικοκτονίες». Η Δεξιά σκοτώνει. Είτε με την πανδημία είτε με τις γυναικοκτονίες. Ενώ η Αριστερά αναζωογονεί, ιδίως όταν έχει αναζωογονηθεί η ίδια από τα αυριανικά κατάλοιπα του πιο μπρούτου πασοκικού λαϊκισμού.
Αδιανόητα πράγματα. Τι κι αν ο πιο αξιόπιστος δείκτης για τους θανάτους απ΄την πανδημία, η υπερβάλλουσα θνησιμότητα -δηλαδή, πόσους παραπάνω θανάτους μετρήσαμε (ανεξαρτήτου αιτίας) σε σχέση με τον αριθμό των θανάτων που θα περιμέναμε- ήταν χαμηλότερη για την περίοδο 2020-21 στην Ελλάδα σε σχέση με την αντίστοιχη της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Αυτή ήταν 127,1 θάνατοι ανα 100000 πληθυσμού στην Ελλάδα όταν για την Δυτική Ευρώπη ήταν 140 θάνατοι ανα 100000 πληθυσμού και για την Κεντρική Ευρώπη 315,7 θάνατοι ανα 100000 πληθυσμού, με ξεκάθαρο πλέον το γεγονός οι θάνατοι να είναι με covid και όχι από covid.
Στα μαθηματικά υπάρχει η έννοια του «μεγαλύτερο ή ίσο» και του «μικρότερο ή ίσο» με τα αντίστοιχα σύμβολα, όπως και στη ζωή το «έως» ή το «μέχρι». Για τα περίφημα 600 ευρώ της επιδότησης ρεύματος ο λόγος. Η κυβέρνηση είχε αναφέρει έως τα 600 ευρώ. Ο Τσίπρας δήλωσε γι΄αυτό στη Βουλή: «Τάξατε 600 ευρώ power pass, επιστροφή για τη ρήτρα της απάτης στους λογαριασμούς, και τώρα οι πολίτες βλέπουν μεσοσταθμικά μόλις 17 ευρώ. Αυτό είναι εκτσογλανισμός».
Το βρήκε πετυχημένο και το επανέλαβε στη Φωκίδα: «Τους είχα προειδοποιήσει ότι η οργή θα είναι μεγαλύτερη. Αλλά αυτοί έχουν κάνει το ψέμα επάγγελμα. Ψάχνει τώρα ο κόσμος να βρει τα 600 ευρώ και βρίσκει τα 20 και τα 30».
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση είχε πει έως 600 ευρώ, ο Τσίπρας λέει συνειδητά ψέματα. Τόσο χοντροκομμένη διαστρέβλωση κι όμως τον χειροκροτούν, όπως και για το ψέμα των γονικών παροχών, που ο νόμος έγραφε έως τα 800.000 ευρώ και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας έλεγαν ότι αφορούσε μόνο αυτούς που είχαν περιουσία 800.000 ευρώ.
Από την «συνακρόαση» στην «επισύνδεση». Όταν οι λέξεις μπερδεύουν οι αριθμοί ξεδιαλύνουν. Για τις εισαγγελικές διατάξεις άρσης απορρήτου για λόγους εθνικής ασφαλείας έχουμε: το 2005 ήταν 406, το 2006 559, το 2007 611, το 2008 1124, το 2009 2531, το 2010 5459, το 2011 7907, το 2012 7146, το 2013 9876, το 2014 9097, το 2015 9132, το 2016 9295, το 2017 7182, το 2018 11113, το 2019 11680, το 2020 13751, το 2021 15475. (Οι αναφερόμενοι αριθμοί αφορούν στο πλήθος των διατάξεων, που έχουν εκδοθεί από τις δικαστικές αρχές και έχουν κοινοποιηθεί στην ΑΔΑΕ και όχι στον αριθμό των συνδέσεων ή ατόμων επί των οποίων διατάσσεται η άρση του απορρήτου).
Δηλαδή ο αριθμός τους αυξάνεται διαχρονικά και επι διακυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας και επι διακυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ και επί διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Για να ξέρουμε γιατί πράγμα μιλάμε.
Τον προβληματισμό της γι’ αυτή την αύξηση είχε διατυπώσει ήδη από το 2019 η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) καθώς στην ετήσια έκθεση πεπραγμένων της για τη χρονιά εκείνη ανέφερε: «…και στη διάρκεια του απελθόντος 2019, είναι προδήλως εμφανής η συχνότερη προσφυγή των αρχών στην άρση του απορρήτου για λόγους αναγόμενους στην προστασία της εθνικής ασφάλειας.
Ακριβέστερα, το απόρρητο αίρεται με συχνότητα πενταπλασίως υψηλότερη για λόγους διασυνδεόμενους με την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας σε σχέση με άρσεις που αφορούν τη διακρίβωση εγκλημάτων…».
Η ίδια αυτή αρμόδια Αρχή, η οποία συστάθηκε το 2003 σε υλοποίηση του άρθρου 19 του Συντάγματος με κύριο σκοπό την προστασία του θεμελιώδους ατομικού δικαιώματος του απορρήτου των επικοινωνιών, ηλεκτρονικών και ταχυδρομικών, ανέφερε την περίοδο εκείνη πως «…η διαχρονική αυτή τάση και η σταθερή υπεροχή των άρσεων του άρθρου 3 του N. 2225/1994 για λόγους εθνικής ασφάλειας θέτει προς προβληματισμό τα ακόλουθα ζητήματα:
Στις περιπτώσεις άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας αποφασίζον όργανο είναι ο Εισαγγελέας Εφετών ενώ όταν πρόκειται για άρσεις που αφορούν τη διακρίβωση εγκλημάτων, την απόφαση λαμβάνει δικαστικό συμβούλιο…» και «…στη διάταξη, διά της οποίας επιβάλλεται η άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας, δεν προβλέπεται εκ του νόμου υποχρέωση αναγραφής του ονόματος του προσώπου κατά του οποίου λαμβάνεται το μέτρο της άρσης ανακύπτοντας έτσι ζητήματα συμβατότητας της εγχώριας διαδικασίας με τους όρους και τις προυποθέσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Ομοίως, στην άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας, ο νόμος δεν προβλέπει υποχρέωση αιτιολόγησης της σχετικής απόφασης. Μολονότι είναι φανερό ότι η επιλογή αυτή του νομοθέτη συναρτάται με την ανάγκη διαφύλαξης πληροφοριών που ανάγονται στον σκληρό πυρήνα του κράτους και της ασφάλειάς του, εντούτοις, η συστηματική άρση του απορρήτου στην πράξη, κυρίως, για λόγους εθνικής ασφάλειας εγείρει επιφυλάξεις και σκεπτικισμό. Ειδικότερα, η παράλειψη αιτιολογίας αποκλείει τον δικαστικό έλεγχο ως προς την τήρηση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας και της αρχής της αναλογικότητας – γεγονός που θέτει αυτοτελή ζητήματα σε σχέση με τις αρχές και τα μηνύματα του κράτους δικαίου».
Tα δε Βουλεύματα είναι: το 2018 3400, το 2019 2302 και το 2020 3190. Tεράστια η διαφορά με τις Διατάξεις για τις ίδιες χρονιές ( 11113, 11680, 13751).
Πάντως με τόσες παρακολουθήσεις οι πράκτορες του εχθρού μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Και να τους ακούνε στην Κατεχάκη, η ΕΥΠ δεν θα έχει τον χρόνο ούτε καν να τους απομαγνητοφωνήσει, πόσο δε μάλλον να αναλύσει με σοβαρότητα τα δεδομένα. Στο τέλος θα βρεθούμε σαν εκείνους τους πράκτορες της Στάζι, που τον Νοέμβριο του 1989 αναρωτιόνταν: Μα αφού τους παρακολουθούσαμε όλους, πώς στην ευχή έριξαν το Τείχος;
Τη στήλη επιμελείται και…
Ψαρεύει (όταν δεν γράφει…) ο Γρηγόριος Φαρμάκης
(ΥΓ: «Χτυπάει» χωρίς πρόγραμμα)
