Η προτροπή του τίτλου απευθύνεται στις 6 από τις 7 παρατάξεις που στις περιφερειακές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου, διεκδικούν την ψήφο των Ηπειρωτών, πλην της παράταξης του απερχόμενου Περιφερειάρχη Ηπείρου, Αλέξανδρου Καχριμάνη, “Αξιοβίωτη Ανάπτυξη Ηπείρου”…
Πεποίθηση πολλών σκεπτόμενων πολιτών είναι πως το φαινόμενο “Καχριμάνης” δεν αντιμετωπίζεται με εκλογές, παρά μόνο με την ενεργοποίηση της ευρισκόμενης σε λήθαργο στην Ήπειρο Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων ελεγκτικών αρχών, θα προσθέταμε παράλληλα πως είναι απαραίτητη μια πολιτική και κοινωνιολογική μελέτη που θα αναλύει τον τρόπο σκέψης των ψηφοφόρων του νυν Περιφερειάρχη και την αφορμή για το παρόν σημείωμα, έδωσαν τα σχόλια που καταγράφονται επώνυμα κάτω από την είδηση της επιβολής ενός προστίμου ύψους 180.000 ευρώ στην Περιφέρεια Ηπείρου, για τα δήθεν αντιπλημμυρικά έργα στον ποταμό Λούρο το Νοέμβριο του 2022, τα οποία προκάλεσαν το στέρεμα του ποταμού για λίγες μέρες και οδήγησαν στο θάνατο χιλιάδες αλιεύματα του ποτάμιου οικοσυστήματος καθώς και σε μεγάλες ζημιές, παρακείμενες ιχθυοκαλλιεργητικές μονάδες.
Ο φανατισμός των ανθρώπων που στις 8 Οκτωβρίου θα ξαναψηφίσουν Καχριμάνη, προκειμένου με τα 5 έτη και ενδεχομένως με άλλη μία θητεία από το 2028 ως το 2033, να συμπληρώσει ακριβώς το μισό αιώνα ενασχόλησης με την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού – μόνο μονάρχες και ηγέτες αυταρχικών καθεστώτων του τρίτου κόσμου ανταγωνιζόνται τον πάντα εκλεγόμενο από το λαό Περιφερειάρχη μας… – είναι φαινόμενο που χρήζει πολυεπίπεδης επιστημονικής έρευνας, γιατί προφανώς και δε μπορεί να είναι όλοι οι ψηφοφόροι του Αλ. Καχριμάνη ευνοημένοι από τις χιλιάδες απευθείας αναθέσεις που έχει δώσει κατά τις δεκαετίες των θητειών του, σε “ημέτερους” εργολάβους και προμηθευτές αλλά ούτε και ωφελημένοι από διαφόρων ειδών ρουσφέτια (διορισμούς, μεταθέσεις υπαλλήλων και φαντάρων, ασφαλτοστρώσεις, μπαλώματα σε εκκλησιές και ξωκλήσια κτλ.) πολίτες και κάτοικοι της Ηπείρου.
Εδώ μιλάμε για ένα είδος πολίτη που αρνείται να δει και να πιστέψει την πραγματικότητα μιας είδησης που λέει ότι η επίσημη πολιτεία, με τα αρμόδια ελεγκτικά της όργανα, τα επιφορτισμένα με την προστασία του περιβάλλοντος, ολοκλήρωσε τα στάδια των ελέγχων μιας υπόθεσης που απασχόλησε επί μακρόν την Ήπειρο, έφτασε ως το ελληνικό κοινοβούλιο και που βρίσκεται στα χέρια της ελληνικής Δικαιοσύνης. Τα πορίσματα αυτού του ελέγχου που περιγράφονται στις 16 σελίδες των Επιθεωρητών του Υπουργείου Περιβάλλοντος – εδώ τα αποσπάσματα του πορίσματος – είναι καταδικαστικά για τον τρόπο που η Περιφέρεια Ηπείρου εκτελεί έργα, μέμφονται τον τρόπο που τα έργα ανατίθενται, σε συγκεκριμένους εργολάβους και χωρίς μελέτες και τονίζουν εν τέλει πως σοβαρή αντιπλημμυρική προστασία δε γίνεται με τον τρόπο του Αλέκου… (ήτοι σε Γιαννιώτικα, “σκάψε λίγο εδώ-δά, ρίξε μια φτιαριά παρακάτ, σύρε εκείνα τα λιθάρια πιο κατ και πέρνα να πληρωθείς”…). Παράλληλα, αποδεικνύουν περίτρανα τα ντροπιαστικά ψέματα που ακούγονταν επί μήνες από το στόμα του Περιφερειάρχη, σχετικά με τα αιτήματα των πολιτών για τα αντιπλημμυρικά έργα – κατατέθηκαν μετά τις καταστρεπτικές παρεμβάσεις! – σχετικά με την ευθύνη εμπλοκής του ΟΦΥΠΕΚΑ στην υπόθεση και την ανομβρία… που δήθεν έφταιγε για το στέρεμα του Λούρου.
Συμπολίτες μας που πιθανά να μη διάβασαν καθόλου το περιεχόμενο του δημοσιεύματος επικροτούν τις ενέργειες του Περιφερειάρχη και καθώς εκείνοι ξέρουν καλύτερα από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος… συμπεραίνουν πως ευτυχώς, ο Αλέκος έσωσε την παρά το Λούρο περιοχή από πλημμύρες… Η λέξη “βλακεία” του τίτλου χρησιμοποιείται ποιητική αδεία, συμπεριλαμβάνοντας την αγραμματοσύνη, την ασχετοσύνη, την έλλειψη ενημέρωσης, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό και την αλαζονεία και εξαιρεί όσους έχουν αντικειμενικό όφελος από τον τρόπο του Καχριμάνη (σχολιάζουν και τέτοιοι)…
Τις μέρες αυτές τις προεκλογικές, αυξάνεται κατακόρυφα παραδοσιακά, η αναγνωσιμότητα εφημερίδων και sites, η τηλεθέαση και η ακροαματικότητα ενημερωτικών εκπομπών προεκλογικού χαρακτήρα, σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα αντίστοιχα. Η ενημέρωση που καταναλώνεται ωστόσο, από την πλειοψηφία των πολιτών που θα λάβει μέρος στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου, δεν αρκεί για να καλύψει ένα έλλειμμα πληροφόρησης σε βάθος τετραετίας. Ίσως δε τη χρειάζονται εδώ που τα λέμε, πολλοί την ενημέρωση, αφού ο Περιφερειάρχης Ηπείρου, όπως ο Τραμπ στις ΗΠΑ ή ο εσχάτως ο Στ. Κασσελάκης στη χώρα μας, έχει παρακάμψει τα μέσα ενημέρωσης, πληροφορώντας αδιαμεσολάβητα και ανελλιπώς, αντικειμενικά… ανορθόγραφα και ασύντακτα πολλές φορές, αλλά και σχεδόν πάντα με κεφαλαία γράμματα, τους χιλιάδες φίλους του στο Facebook, για τα έργα της Περιφέρειας και δίνοντας τις απαντήσεις του στις επικρίσεις των αντιπάλων του ή στον έλεγχο του Τύπου ή και στα πορίσματα των δημοσίων υπηρεσιών… (αναμένεται ακόμα η απάντηση της Περιφέρειας Ηπείρου για το καταδικαστικό πόρισμα).
Πιθανά βέβαια, οι φανατικοί του Καχριμάνη που σήμερα δεν πείθονται για τις ευθύνες του σε ένα κραυγαλέο περιβαλλοντικό έγκλημα, να έβρισκαν εύκολες δικαιολογίες τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, αν τύχαινε να ακούσουν για την παραπομπή του στο Πειθαρχικό εξαιτίας των απευθείας αναθέσεων υποθέσεων της Περιφέρειας σε μία και μόνο δικηγόρο, για τις ακέραιες ευθύνες του στη μη λειτουργία των Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων που κόστισε ως πρόσφατα σε όλους τους Ηπειρώτες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, για τα πρόστιμα ύψους 4,5 εκατ. ευρώ που επιδικάστηκαν σε βάρος της Περιφέρειας Ηπείρου, εξαιτίας της δικαστικής διένεξης με την ΤΕΡΝΑ και μετά τον έλεγχο του ΕΔΕΛ για έργα της Περιφέρειας, για τα πάνελ που ήρθαν στα Γιάννενα μαζί με τη σιδεριά του κλειστού της ξιφασκίας του Ελληνικού για να τοποθετηθούν στις σταβλικές εγκαταστάσεις της οικογένειας Καχριμάνη, για τις επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά στο Μαργαρίτι κτλ.
Όλα τα παραπάνω, όπως ασφαλώς και το πρόστιμο των 180.000 ευρώ από το ΥΠΕΝ, δεν είναι προεκλογικά δημιουργήματα της αντιπολίτευσης, δεν είναι fake news αλλά πραγματικά γεγονότα που καταρρίπτονται μπροστά στο μύθο του “αποτελεσματικού” Περιφερειάρχη, του “δικού μας” ανθρώπου…
Γι’ αυτό λοιπόν, το να νικηθεί στις εκλογές ο Αλ. Καχριμάνης είναι τόσο δύσκολος στόχος, έχει να κάνει όχι απλά με τη φαύλη πολιτική του, εξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων αλλά με μια εμπεδωμένη κουλτούρα υποτέλειας, χειρότερη από αυτή που επέβαλε η Τουρκοκρατία στην Ήπειρο για 400 και πλέον χρόνια.
ΥΓ.: Δανείζομαι μια φράση από το βιβλίο Η κατάσταση της μετανεωτερικότητας (εκδόσεις Μεταίχμιο), του David Harvey που έτυχε να διαβάζω αυτές τις μέρες και κολλάει γάντι στην περίπτωσή μας: “Ο ‘πρόεδρος τεφλόν’ όπως έγινε γνωστός ο Ronald Reagan (επειδή καμία κατηγορία εναντίον του, όσο και αν ήταν αληθινή, δεν κολλούσε πάνω του), μπορούσε να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, αλλά ποτέ δεν καλούνταν να λογοδοτήσει…”.
Π. Μπούρχας
