Η ανάγκη για μια προοδευτική αυτοδιοίκηση προκύπτει αυταπόδεικτα από την ανικανότητα των εκλεγμένων συντηρητικών δυνάμεων να διεκδικήσουν τα αυτονόητα για την Ήπειρο. Αν δεν αντιληφθούν οι προοδευτικές δυνάμεις ότι, είτε με την ανυπαρξία τους, είτε με τη χαλαρή τους στάση «κανονικοποιούν» και προάγουν σε αξία τη μετριότητα, την έλλειψη οράματος, την ανικανότητα, τότε δεν έχουν αντιληφθεί ότι με τις πλάτες τους στηρίζουν και τροφοδοτούν ένα σύστημα εξουσίας με καθεστωτικά χαρακτηριστικά που ανακυκλώνεται χρόνια τώρα στο τιμόνι της αιρετής κατά τα άλλα περιφερειακής αυτοδιοίκησης στην Ήπειρο. Αν βεβαίως το ζητούμενο είναι να καταστεί η Ήπειρος μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή Περιφέρεια και να δημιουργηθούν οι όροι παραμονής ή και επιστροφής των νέων ανθρώπων στον τόπο τους. Όσο λοιπόν κάποιοι επιμένουν και λίγο αριστερά και λίγο δεξιά και λίγο κέντρο δεν προάγουν τις ανάγκες των πολιτών αλλά κουβέντα να γίνεται στο μύλο της δεξιάς.
Οι εκτιμήσεις λένε ότι οι εθνικές εκλογές θα προηγηθούν των αυτοδιοικητικών του 2023. Άρα το 2022 είναι έτος εκλογών. Κι αφού τελειώσουμε με τις εθνικές εκλογές θα μιλήσουμε πάλι για συνεργασίες στην αυτοδιοίκηση που θα ακυρωθούν από τις κομματικές περιχαρακώσεις; Δικαιούμαστε να επαναλάβουμε το λάθος που χαρίζει την περιφέρεια στον μόνιμο ένοικο της πλατείας Πύρρου;
Υπάρχει απάντηση; Ναι, μια μεγάλη προοδευτική παράταξη που θα διεκδικήσει να διοικήσει την περιφέρεια! Μια κοινωνική δημοκρατική συλλογικότητα στην αυτοδιοίκηση!
Επιβάλλεται να συνομιλήσουν και θα συνεργαστούν εκείνοι/ες που συναντήθηκαν με κοινές θέσεις στα συλλογικά όργανα εκπροσώπησης στην περιφέρεια και στους δήμους, στα κινήματα και στις συλλογικότητες που έκφρασαν αιτήματα και υπερασπίστηκαν το κοινωνικό κράτος και το δημόσιο Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), κινητοποιήθηκαν κατά των διακρίσεων και της έμφυλης βίας, διεκδίκησαν ανθρώπινη μεταχείριση για τους αδύνατους, τους εργάτες γης και τους πρόσφυγες. Εκείνους/ες που στήριξαν το αίτημα προστασίας της πρώτης κατοικίας και τα δικαιώματα εργαζομένων και ανέργων που η λαίλαπα της ακρίβειας και πανδημικής κρίσης γονάτισε. Που ορίζουν την Παιδεία ως δημόσιο αγαθό, το μεγαλύτερο εφόδιο για την νεολαία. Κάπως έτσι ορίζεται η προοδευτικότητα και ο προοδευτικός πολίτης.
Πρέπει να συνομιλήσουν οι παρατάξεις που δεν συμφωνήσαν στην εκποίηση του λιμένα Ηγουμενίτσας και κατήγγειλαν την πώληση του. Αυτοί που ζήτησαν την εξυγίανση του Βιοτεχνικού Πάρκου Θεσπρωτίας (ΒΙΟΠΑΘΕ) και τον απολογισμό των διοικήσεων για την διαχρονική κατάσταση εγκατάλειψης που παρουσιάζει. Αυτοί που εναντιώθηκαν στην ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας. Θα συνομιλήσουν αυτοί που ενδιαφέρονται στην πράξη για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Αυτοί/ες που υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον στην περίπτωση του δάσους Βαλανιδορράχης και στηρίζουν την Επιτροπή Αγώνα Φαναρίου στο αίτημα αναψηλάφησης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των 2.000 στρεμμάτων του παράκτιου δάσους. Αυτοί/ες που θα αγωνιστούν για τη ματαίωση του νέου υδροηλεκτρικού ΥΗΕ Αυλακίου και μιας ακόμα (7ης) φραγματοποίησης στην πανέμορφη κοιλάδα του Αχελώου. Αυτοί/ες που υποστηρίζουν ότι τη λύση των πλωτών φωτοβολταϊκών δεν ταιριάζει στη λίμνη Πουρναρίου και πως πρέπει να προηγηθεί το διαχειριστικό σχέδιο πριν από οποιαδήποτε παρέμβαση στο περιβάλλον της λίμνης. Αυτοί/ες που θα συμφωνήσουν στην ανάγκη εκπόνησης ενός ειδικού χωροταξικού για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ήπειρο και αντιστάθηκαν στις εξορύξεις, ιεραρχώντας τις ενεργειακές ανάγκες αλλά και την αξία της αγροτικής γης, την προστασία των παραδοσιακών βοσκοτόπων, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Αυτοί/ες που προκρίνουν την αξιοποίηση προγραμμάτων για τη δημιουργία υποδομών στις ορεινές περιοχές που διατηρούν κτηνοτροφική δραστηριότητα και παράγουν τοπικά προϊόντα ποιότητας με υψηλό κόστος αλλά δυστυχώς με χαμηλή τιμή. Που προκρίνουν την ανάγκη τυποποίησης των αγροτικών μας προϊόντων μέσω της οικοτεχνίας, της κοινωνικής οικονομίας, ενός μοντέλου που θα απαντά στα σύγχρονα ζητήματα της διατροφικής κρίσης, της υγείας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Αυτοί/ες που θα διεκδικήσουν την παραχώρηση των στρατοπέδων στους πολίτες κι όχι την εξαγορά τους από το στρατό σε καιρό ειρήνης. Αυτοί/ες που θα σχεδιάσουν και θα ωριμάσουν έργα υποδομής και αυτοκινητοδρόμους Ευρωπαϊκών προδιαγραφών που δικαιούται η Ήπειρος για να συγκριθεί και να συγκλίνει με τις άλλες περιφέρειες της χώρας. Αυτοί/ες που στηρίζουν δημόσια τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θηλυκότητες, τα δικαιώματα των παιδιών, την οικογένεια και που στο τέλος έχουν λιγότερες ενοχές ή καθόλου για τη σημερινή κατάσταση υστέρησης που βιώνει η περιφέρεια μας.
Ναι, μαζί θα κουβεντιάσουμε στο μεγάλο τραπέζι. Με το Πανεπιστήμιο, τα Επιμελητήρια και τους επιστημονικούς φορείς, τις ομάδες παραγωγών, τις επιχειρήσεις, τις ΚΟΙΝΣΕΠ & άλλες κοινωνικές συλλογικότητες, τα κινήματα, την νεολαία, τους εθελοντές/τριες. Φυσικά υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές και χώρος να προστεθούν καθίσματα στο τραπέζι του διαλόγου για εκείνους/ες τους συνομιλητές που θα υπερβούν κομματικές αγκυλώσεις και θελήσουν να μοιραστούν τις αγωνίες μας. Και να είμαστε σίγουροι πως θα μας ακούσουν πολλοί, αρκεί να το πιστέψουμε ότι πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες και να αναλάβουμε την ευθύνη της γενιάς του ο καθένας και η κάθε μια, ειδάλλως να κάνουμε χώρο στους επόμενους και να πάμε στα σπίτια μας, όσες και όσοι δεν πιστεύουμε σε καλύτερες μέρες, στην εξέλιξη και την ανατροπή της πολιτικής κατάστασης στην αυτοδιοίκηση και στη χώρα.
*Η Ελευθερία Κοσσυβάκη είναι υπεύθυνη Οργανωτικού στην περιφερειακή παράταξη «Κοινό των Ηπειρωτών», ζει στα Γιάννενα και εργάζεται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας
