Ολίγον κατ ολίγον μέσα στην (οικονομική και υγειονομική) κρίση «μειώθηκε» η ανεργία. Έστω και εάν χρειάστηκε να… εξολοθρευτεί η παραγωγή. 
Στη συνέχεια, εμμονική όπως είναι η κυβέρνηση με τους (άδικους) έμμεσους φόρους ώστε να έχει περιθώρια για οριζόντιες (προεκλογικές) παροχές, κατέστρεψε και τα νοικοκυριά.
Κοντολογίς, η χώρα «πέτυχε» να στήσει μια κοινωνία χωρίς εργασία και πλήρως εξαρτώμενα νοικοκυριά.
Φορολογική κερδοσκοπία
Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα των υψηλών τιμών στα αγαθά πρώτης ανάγκης. Ακρίβεια που συντηρεί και η φορολογία, προκειμένου να υπάρχουν χρήματα (έσοδα) για επιδόματα…
Ένα πράγμα δεν συζητά το οικονομικό επιτελείο: μείωση των φόρων στην κατανάλωση ώστε να μην κερδοσκοπεί και το δημόσιο. Να συνεχίσει να έχει το προϋπολογισθέντα έσοδα και ταυτόχρονα να αφήσει την αγορά να δουλέψει.
Για παράδειγμα: Ένα προϊόν αρχικής αξίας 100 ευρώ αποδίδει ΦΠΑ στο δημόσιο 24 ευρώ. Τώρα που το συγκεκριμένο αγαθό προμηθεύεται στα 150 ευρώ, η εφορία εισπράττει 36.
Ε! αυτά τα 12 επιπλέον ευρώ είναι τα υπερέσοδα με την φορολογική κερδοσκοπία!
Δεν δουλεύει…
Με όλα αυτά αφενός καταστρέφεται η παραγωγική βάση και αφετέρου μειώνεται η προσφορά εργασίας λόγω απουσίας κινήτρων. Για την «απόσυρση των εργαζομένων» συνδυαστικά επενεργούν οι χαμηλοί μισθοί, η απουσία προοπτικής και επαγγελματικής ανέλιξης, το κόστος μετακίνησης λόγω των καυσίμων…
Έτσι οι εργαζόμενοι… εξαφανίστηκαν (brain drain, πολλοί μετανάστες –Αλβανοί, Πακιστανοί κ.α.- έφυγαν, ειδικά μέσα στην υγειονομική κρίση που δεν είχε δουλειές), οι μεγαλύτερης ηλικίας συνταξιοδοτήθηκαν, οι ευάλωτοι επέλεξαν το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και τα παντοειδή επιδόματα. Ενώ πολλοί άνεργοι ή υποαμειβόμενοι μετακινηθήκαν στην δήθεν αυτοαπασχόληση (επιχειρηματικότητα της ανάγκης). Αλλά και στην παραοικονομία. Και ότι απέμενε σαν ικμάδα ενεργητικότητας, το κατέστρεψε το Δημογραφικό…
Πρόσθετα:
1)Η ολιγοπωλιακή διάρθρωση του τραπεζικού συστήματος και η απόσυρσή τους από την λιανική τραπεζική (π.χ. η μη δανειοδότηση των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα για την αγορά α’ κατοικίας) δημιούργησε τεχνητό έλλειμμα στέγης. Σε συνδυασμό με τις αφειδείς οριζόντιες ενισχύσεις και την κατάργηση του φόρου μεγάλης περιουσίας (συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ), που επέτρεψε την αποθησαύριση στην κατοικία (μέσω της απόκτησης μεγάλου όγκου ακινήτων). Όλα αυτά εκτόξευσαν τα ενοίκια…
2) Σαν Παιδεία στη χώρα μας λογίζεται το «πέρασμα» στο Πανεπιστήμιο. Στο όποιο Πανεπιστήμιο. Αυτό προϋποθέτει το κόστος του φροντιστηρίου. Τούτο σε πολλά χωριά και κεφαλοχώρια την πατρίδας μας σήμαινε καθημερινές μετακινήσεις προς την πρωτεύουσα του Νομού με το ΙΧ της οικογένειας. Πέραν της κούρασης του μαθητή ή τον χαμένο χρόνο για τον γονέα-οδηγό, το κόστος του φροντιστηρίου έγινε φέτος απαγορευτικά λόγω και της ακρίβειας των καυσίμων. Λιγότερα παιδιά από την περιφέρεια θα επιτύχουν. Ειδικά καθώς μειώνονται και οι προσφερόμενες θέσεις στα ΑΕΙ…
-Ότι ζούσαν οι αγρότες ψάχνοντας για εργατικά χέρια φαίνεται να γενικεύεται. Γιατί δεν είναι ελκυστικό το αποτέλεσμα της εργασίας…
-Τα υπόγεια καταλύματα των (εσωτερικών) μεταναστών του 1960 και ΄70 μοιάζει να επανέρχονται στις πόλεις (και στις φοιτητουπόλεις!).
Απόσυρση εργαζομένων…
Δεν είναι μόνο ο μισθός, ως εκ τούτου, που αποτελεί πρόβλημα: είναι η οικογένεια, η στέγη, η προοπτική.
Και η ΝΔ πανηγυρίζει γιατί μειώθηκε η ανεργία, ενώ έχουμε καθαρή απόσυρση εργατικών χεριών.
Τον Απρίλιο της ακρίβειας (φέτος), σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, οι εργαζόμενοι μειώθηκαν κατά 41.072 άτομα, εν σχέσει με τον Μάρτιο του 2022, παρά το γεγονός ότι «άνοιξαν» οι εποχικές εργασίες.
Αλλά στατιστικά η ανεργία δεν αυξήθηκε γιατί οι απογοητευμένοι (μη αναζητούντες εργασία) αποσύρθηκαν. Αυξήθηκαν κατά 51.662 άτομα από τον περασμένο Μάρτιο στον Απρίλιο…
Αν δεν αναστραφεί αυτή η πορεία, δεν γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος και δεν αντιμετωπιστεί πολιτικά η «συνταγή της καταστροφής», το πρόβλημα θα επιδεινωθεί μετά τις πρόωρες εκλογές. Καθώς θα προστεθεί και η μείωση των δημόσιων δαπανών (Υγεία, Παιδεία, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), καθώς η έκρηξη των επιτοκίων κρατικού δανεισμού αποκλείει τη χώρα από τις αγορές…
*Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος, Γραμματέας του Τομέα εργασίας του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής
